"Black ops" klokkenluider reisde naar land onder de grond

Donderdag 8 oktober 2015, 14:40 uur

De meeste mensen hebben wel eens van Area 51 in Amerika gehoord, maar veel verder reikt hun kennis over de zogenaamde "black ops" (geheime operaties) van de Amerikaanse overheid niet. De meeste reguliere media reppen hier ook met geen woord over. Pas als het werk van allerlei verschillende onafhankelijke onderzoekers erbij betrokken wordt dat veelal gepubliceerd wordt op de zogenaamde alternatieve media, wordt het plaatje wat duidelijker.

En dat plaatje mag gerust tamelijk bizar genoemd worden. Want niet alleen lijkt de technologische ontwikkeling binnen dit 'black ops' circuit mijlenver op die in de gewone burgermaatschappij voor te liggen, met allerlei ondergrondse hogesnelheidsverbindingen en steden en hun eigen ruimteprogramma, het gaat zelfs nog verder dan dat. Volgens tal van insiders hebben ze zelfs al sinds de jaren '50 in de vorige eeuw contact gelegd met verschillende buitenaardse beschavingen. Ze werken er zelfs mee samen.

Onderzoekers als David Wilcock en Steven Greer hebben hier in het verleden al uitgebreid over gerapporteerd. Onlangs meldde zich echter een klokkenluider bij David Wilcock die zelfs hem versteld deed staan met zijn informatie. Wat deze Corey Goode vertelde kwam weliswaar overeen met wat Wilcock al eerder van andere klokkenluiders gehoord had, maar dit bleek slechts het topje van de ijsberg te zijn.

Het beeld dat hij schetste van alles wat er gaande is binnen het 'black ops' circuit, is zo extreem, dat de meeste mensen het waarschijnlijk niet eens zouden geloven als ze het op het 8 Uur Journaal zagen.

Toch is lang niet alles onverkwikkelijk en duister wat er gebeurt in het 'black ops' circuit, er zijn ook positieve ontwikkelingen. Onlangs plaatste Corey Goode op zijn eigen website die hij inmiddels opgericht heeft, een verslag van iets wat hij niet al te lang geleden meemaakte.

Het betreft een reis naar een wereld van een volk dat binnen in onze eigen Aarde leeft. Niet in bedompte grotten, maar in een compleet eigen wereld. Met een veel hogere ontwikkeling dan de onze, zowel technologisch als spiritueel.

Frank Withoos van de website Op weg naar Zielsvreugde nam de moeite om het hele -lange- artikel in delen te vertalen (waarvoor dank!), en dat zullen wij hier in zijn geheel plaatsen.

----------------------------------------------------------------------------

Corey Goode: "Het bestaan van een geheim ruimte(vaart) programma is voor meer dan 75 jaar angstvallig en zorgvuldig verborgen voor het Amerikaanse publiek, en de wereld in het algemeen.

Zoals u weet, als u deze site hebt gelezen of onze wekelijkse Cosmic Disclosure serie op Gaiam TV hebt bekeken, ben ik opgegroeid in een wereld die zo ver buiten de grenzen van de verbeelding van de meeste mensen ligt dat ze onmiddellijk mijn ervaringen als fictie zouden afschrijven.

De meeste UFO-enthousiastelingen geloven dat de Amerikaanse regering haar kennis heeft verworven door het werken aan ET ruimtevaartuig van de Roswell crash van 1947 – bijna 70 jaar geleden. Velen geloven ook dat dit vaartuig met succes werd “nagebouwd” (reverse engineered), waardoor ze de mogelijkheid kregen om moeiteloos door ons zonnestelsel te reizen – en daarbuiten.

Zelfs met de primitieve raket technologie van de zestiger jaren (1960), waren we in staat om mensen naar de maan te sturen, het schip daar te laten landen en rovers / buggy’s over het oppervlak te laten rijden.

Echter, mensen stuiten nog steeds op een ernstige mentale wegversperring bij het zich kunnen voor te stellen dat onze eigen nagemaakte vaartuigen naar de maan, Mars en elders werden gevlogen, en werden gebruikt om bases te bouwen van lokale materialen.

Is het mogelijk dat een geheim ruimtevaartprogramma had kunnen bestaan zonder dat wij er van weten? Absoluut.

Het Manhattan Project ontwikkelde de atoombom. Het project heeft zo’n zeven jaar geduurd, en had meer dan 120.000 mensen in dienst, ingelijfd bij meerdere geheime diensten over de hele Verenigde Staten, en de eigen medewerkers wisten nauwelijks waar ze mee bezig waren, totdat de bommen ontploften.

Denk eraan: geen enkele persoon in het Manhattan Project piepte toen. Niemand. Nooit. De straf voor het zich uit te spreken was angstaanjagend genoeg om een volledige naleving van het verbod te waarborgen. Daarom is het absoluut mogelijk dat een nog meer geavanceerd programma had kunnen worden gegenereerd, op een veel grotere schaal, dat zelfs nu nog bestaat tot op de dag van vandaag, zonder enig publiek besef.

Ik kan jullie verzekeren: het Secret Space Program (SSP – Geheim Ruimtevaart Programma) is absoluut een feit. De bases er zijn. Ze zijn enorm in omvang, reikwijdte en technologie. Onze planeet brokkelt nu af in een grote neerslachtigheid (Greater Depression), omdat het grootste deel van onze rijkdom is overgeheveld om deze uitgestrekte, interplanetaire infrastructuur te bouwen.

Heeft het NASA echt 209 miljard dollar gekost om de Space Shuttle een paar keer per jaar te lanceren? Nee. Hebben de Stealth-bommenwerpers echt 2 miljard dollar per stuk gekost om te bouwen? Nee. Heeft het Pentagon echt een “verlies” van 2,1 biljoen dollar geleden, zoals Donald Rumsfeld de dag voor 9/11 aankondigde? Nee. (2 miljard is een 2 met negen nullen, 2 biljoen is een 2 met twaalf nullen).

Door de ramen en transparante panelen van geavanceerde ruimtevaartuigen heb ik de grote, glinsterende faciliteiten met mijn eigen ogen gezien die met ons geld zijn gebouwd. Ik ben geland met zo’n vaartuig en heb door die bases gelopen. Ik heb de mensen die er wonen en werken ontmoet. Ik heb hun gezichten gezien en heb hen gesproken zoals ik je nu zou kunnen spreken.

Er zijn miljoenen andere mensen, die oorspronkelijk hier op Aarde zijn geboren, en die mijn ervaringen deelden. Helaas, bijna geen enkele van hen heeft zich tot nu toe uitgesproken – omdat de dreiging van als je dit zou doen heel gemakkelijk je dood kan betekenen, en het is bijna onmogelijk om naar de aarde terug te keren als je eenmaal deze wereld hebt betreden.

Velen zijn deel van deze wereld geweest alleen om te worden “leeg gepland” (blanc slated), hebben monitor herinneringen geïmplanteerd gekregen en zijn vervolgens teruggebracht om dit uit te leven in plaats van het alledaagse leven. Sommige mensen die van deze geweldige herinneringen en ervaringen zijn beroofd zijn enkele van de sterkste sceptici van deze onderwerpen.

We ontdekten al snel dat ons eigen zonnestelsel letterlijk wemelt van intelligente beschavingen – afkomstig uit verschillende delen van het universum. Sommigen van hen zijn zeer welwillend, sommigen zijn zeer negatief en anderen zijn gewoon op bezoek, zonder echt een kant te kiezen.

De reden waarom zoveel verschillende soorten UFO’s zijn waargenomen is dat er heel veel verschillende culturen zijn die in ons luchtruim opereren – en die over een enorme diversiteit aan technologieën beschikken.

De SSP (het Geheime Ruimtevaart Programma) is al een bepaalde tijd eigendom van en wordt gecontroleerd door een zeer donker aspect van onze planeet – een intergenerationele cult (sekte) die tenminste tot het Romeinse Rijk teruggaat. Door velen worden deze “Geheime Aarde Regering Syndicaten” de Illuminati of Cabal genoemd (de geheime syndicaten die de werkelijke regering, overheid of bestuur van de aarde vormen).

Hun belangrijkste business is het bouwen van hyper-geavanceerde technologie – en ze zijn daar heel goed in geworden. Zo onmogelijk als dit ook mag lijken, ik kreeg te horen dat ze zijn nu bezig zijn met de reguliere handel met meer dan 900 verschillende intelligente beschavingen.

Als iemand opduikt die iets nieuwer en beter materiaal heeft dan de oude spullen, zullen ze snel een manier vinden om het te achterhalen en de massa-productie ervan verwerven – ongeacht hoe onethisch of brutaal de methoden die daarvoor nodig blijken te zijn.

Aangezien deze geheime aarde regering syndicaten zeer negatieve spirituele overtuigingen hebben, eindigden ze in een bondgenootschap met de meest kwaadaardige en krachtigste ET groep van allen – een confederatie van reptielachtige menselijke rassen die gezamenlijk bekend staan als de Draco.

Het is een triest maar werkelijk feit dat de overgrote meerderheid van degenen die tot de SSP zijn toegetreden hebben deelgenomen aan wrede en angstaanjagende situaties die bedoeld zijn om ervoor te zorgen dat ze nooit kunnen ontsnappen, en zich nooit zullen uitspreken, zelfs als ze konden wegkomen. Persoonlijk werd ik in vele situaties gedwongen die erg traumatisch waren en voor altijd mijn perspectief op de werkelijkheid hebben veranderd.

Enkele jaren geleden werd er binnen deze groep een alliantie gevormd om vrede en vrijheid op onze planeet te herstellen, en de prachtige technologieën die tegen gehouden worden weer vrij te geven – maar ze worden geconfronteerd met torenhoge hindernissen.

Al vele jaren overstelpen films uit Hollywood, die door dezelfde zakelijke belangen worden gefinancierd, ons film na film met een “buitenaardse invasie”. Al deze bezoekers worden afgeschilderd als brutale, angstaanjagende schurken die ten koste van alles vernietigd moeten worden.

Deze films zijn bedoeld om ons collectieve bewustzijn vol te zaaien met angst en terreur – een xenofobische haat ten opzichte van alle anderen dan onze eigen intelligente beschavingen.

Het plan was om ons uiteindelijk in een massale “Alien 9/11” te brengen, met een enorme armada van nagemaakte ruimteschepen. In dit geval kunnen ze elk gebied of land dat tegen hen is wegvagen als ze dat zouden willen – finaal weg. De feniks die ze hoopten uit deze as te laten opstijgen zou een wereldwijde “Nieuwe Wereldorde” (New World Order) zijn om deze zogenaamde ‘buitenaardse’ dreiging te bestrijden.

Natuurlijk zouden ze de hele zaak zelf in eigen hand hebben en beheersen. Dat was het plan. Echter, ze beseften niet dat welwillende ET beschavingen ze aan een zeer strakke lijn hield, en het zou ze nooit worden toegestaan om met deze plannen door te gaan.

Een gigantische bol (Sphere) ter grootte van Neptunus bracht in de tachtiger jaren (1980) een bezoek aan de buitenste planeten van ons zonnestelsel. Het werd geconfronteerd met onze mensen die hen gevraagd hebben te vertrekken, wat het vrijwillig deed. Veel meer bollen begonnen te verschijnen in de late negentiger jaren (1990) tot in de vroege jaren van 2000.

Vervolgens kwamen in ongeveer het jaar 2012 meer dan 100 spheres (bollen / sferen) aan. Deze bollen waren van kolossale omvang – in drie grootteklassen die in omtrek ongeveer overeenkomen met de Maan, Neptunus en Jupiter.

De wezens die in verband staan met deze bollen zijn zeer geavanceerd en op een hoog niveau. Ze hebben geen technologie nodig om door het hele universum te reizen of een van hun doelen te bereiken. Zelfs voor de meest geavanceerde buitenaardsen die met onze SSP in contact staan, zijn deze nieuwe mensen op een heel ander niveau – en veel geavanceerder.

De SSP geloofde dat de welwillende buitenaardsen waren gebonden door een “Eerste Richtlijn” (Prime Directive) die hen dwong zich niet (met ons) te bemoeien. Vele jaren lang was dat werkelijkheid. Naar blijkt was de Eerste Richtlijn altijd voor onze eigen bescherming bedoeld – zodat negatieve groepen nooit in staat zouden zijn om onze planeet volledig te veroveren en omver te werpen.

David Wilcock werkte sinds het midden van de jaren negentig er aan om de kennis over de grotere realiteit waarin we leven te verspreiden, en kwam langs deze weg in contact met een groot aantal insiders op een hoog niveau met een verrassend grondige kennis van deze gesystematiseerde onderwerpen.

Nadat ik begon met de openbaarmaking van mijn kennis aan hem, en het leggen van talloze verbindingen met enkele andere insiders die hem verteld waren, leidde een wilde achtbaan van onvoorziene gebeurtenissen me tot het naar buiten komen en het onthullen van mijn ware naam en identiteit aan de wereld – dit op grote kosten voor mezelf.

Slechts een paar maanden nadat dit was gebeurd, hebben de wezens van deze bollen met de SSP contact opgenomen en vroegen naar me bij mijn naam. Ik had vele jaren lang niet voor hen gewerkt en dit was de meest diepgaande levensveranderende gebeurtenis die ik ooit heb meegemaakt sinds ik voor het eerst door de Blue Avians (Blauwe Vogelachtigen) werd benaderd, iets meer dan 4 vier jaar eerder.

Protocol en papierwerk werd aan de kant gegooid toen ik terug werd gebracht naar een wereld waar ik alleen zelden, kortstondig contact mee had gehad sinds de jaren 1980.

Blue Avians (Blauwe Vogelachtigen)

Plotseling werd ik gevraagd om namens deze wezens als hun afgevaardigde te spreken – de Sphere Alliance – (Sphere Alliantie). Dit omvatte het spreken met de SSP, evenals een groep van meer dan 40 verschillende intelligente beschavingen, bekend als de Super-Federatie, die al duizenden en duizenden jarenlang zo’n 22 verschillende genetische programma’s voorloopt op de mensheid (van de Aarde).

Nogmaals … Ik begrijp dat dit verhaal erg vergezocht lijkt. Maar laat mij jullie eraan herinneren dat ik door het naar buiten te komen alles had te verliezen – met inbegrip van een zescijferig jaarsalaris – en niets te winnen.

De baan bij Gaiam TV betaalt niet genoeg om mijn gezin te onderhouden. Het is nog maar door jullie gewetensvolle donaties waardoor ik in staat ben dit alles te blijven doen.

De mensen in de SSP Alliance had een teamlid die we Lt. Col. Gonzales noemen, die zo’n vier jaar lang met de Sphere Alliance in contact was geweest – ongeveer dezelfde tijd als ik was geweest.

Gonzales was de keuze van de SSP als afgevaardigde. Ik was een buitenstaander – iemand die er geweest is (has-been), maar die de training en expertise miste om in een dergelijke rol te worden gebracht. Dat was hun gevoel. Als gevolg daarvan werd ik belachelijk gemaakt en geïntimideerd toen ik terug naar hun wereld werd gebracht .

Spanningen liepen op toen ze bleven zoeken naar fouten en mij als onwaardig zagen voor de rol die ik kreeg. Ik veronderstel dat het de menselijke natuur is om naar karakter gebreken in anderen te zoeken, vooral als ze een bepaalde positie van gezag hebben gekregen – of ze die baan wilden of niet.

Om volledig de achtergrond van al mijn ervaringen te begrijpen, is het noodzakelijk om de vorige artikelen op deze site [http://spherebeingalliance.com/] te lezen en / of de Cosmic Disclosure serie te bekijken.

In de afgelopen weken bevond ik mezelf in een lastige positie nadat ik een aantal vergaderingen met de SSP Alliance Raad had, die erg verhit werden en persoonlijk.

Ze vertelden me, plompverloren, dat ze niet willen dat ik bij toekomstige delegatievergaderingen betrokken zou worden – en dat Gonzales had bewezen als diplomaat veel meer bedreven te zijn dan ik dat had.

Bovendien, had ik een aantal leden van de Super Federatie geïrriteerd door over een aantal van hen gedetailleerde informatie te verstrekken op onze meest recente Gaiam TV opname van Cosmic Disclosure, die nog niet eens was uitgezonden. Het was vrij duidelijk dat ze probeerden om me uit de positie te wringen waar ik in zat, en Gonzales mijn plaats in zou nemen.

Onlangs heeft de Sphere Being Alliantie aangegeven dat zij de SSP Alliantie Raad en de verzoeken van de Super Federatie Raad dat ik vervangen zou worden niet zullen honoreren. Dit leidde tot een ontmoeting met explosieve spanning waar ik echt mijn kalmte verloor, net als zij. Er was geschreeuw, agressie en vloeken. Ik ben hen op geen enkele wijze spiritueel superieur, en dit is net zo stressvol geweest voor mij als het voor hen was.

Na deze eerste explosieve bijeenkomst hadden we een paar vergaderingen waar dingen werden recht gezet, en waar we onderling excuses uitwisselden. Uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde – het bevrijden van de mensheid, en ons hele zonnestelsel, van de regel(s) van deze corrupte geheime aarde regering syndicaten en de zeer slechte groepen die hen hebben beheerst.

Als groep, heeft de SSP nu op een meer constructieve manier ideeën gedeeld en begeleiding gegeven bij het helpen om mijn eigen toekomst vorm te geven, maar ook dat van de mensheid als geheel. Ik ben gewoon de eerste van vele insiders die naar buiten zullen gaan komen om de volledige reikwijdte van wat zo lang aan de gang is te openbaren.

Zoals ik al eerder heb gezegd, houdt de NSA een enorme schat aan SSP documenten achter voor chantage doeleinden. Snowden (Edward Snowden) legde al deze gegevens in zijn epische hack vast. De encryptie (versleuteling van de codes) is pas zeer recent gebroken.

Zodra het publiek op de hoogte is en boos genoeg om de waarheid te horen, zoals in de nasleep van een zeer verontrustende economische ineenstorting, zal deze documentatie in een grote data dump worden uitgebracht. En het zal de werkelijkheid zoals wij die kennen in een tijdsbestek van enkele dagen volkomen transformeren.

De AD of “Na de Onthulling” (After Disclosure) samenleving zal zo radicaal anders zijn, dat elke film, elke tv-show, elke blog, elke YouTube-video, elk boek, elk artikel, alles van voor het gebeuren zal worden gezien als een antieke, schilderachtige zwart-witte stomme film met een krassende, op en neer springend piano soundtrack.

We zullen ons de ontzagwekkende omvang van misleiding realiseren die geen honderden, maar letterlijk duizenden jaren tegen ons werkte. Het zal een tijd worden van verdriet en genezing als we worden gedwongen om de waarheid van ons verleden te aanvaarden, en onze aandacht gaan richten op het co-creëren van een veel grotere en betere toekomst.

In dezelfde bijeenkomsten, kwam ik erachter dat Gonzales zonder mijn medeweten een paar Super Federatie conferenties had bijgewoond. Hij had ook deelgenomen aan een nieuw opgerichte Raad van Oude Aarde Break-Away-Civilisaties of beschavingen (Ancient Earth Break-Away-Civilization).

Ik was op de hoogte dat in ons verre verleden ontwikkelde beschavingen zijn gekomen en weer vertrokken van het oppervlak van de Aarde. Ze gebruikten hun eigen geavanceerde technologie om grote holten in de aarde te vormen met alle gemakken van thuis. Dit voorzag hen van een beschermende barrière tegen welke vijand dan ook, zowel natuurlijke als buitenaards, die hen op het oppervlak bedreigde – waaronder catastrofale natuurrampen.

In mijn tijd bij de SSP, had ik toegang tot de “smart-glas pads”die vergelijkbaar zijn met een iPad, die enkele van de beschavingen onthulden die wonen en strijden in de aarde. Sommigen van hen waren meer mensachtig en vertrouwd, terwijl sommige anderen reptielachtig waren. Een bepaald gemeen ras werd de Raptors genoemd, die afschuwelijke reptielachtige kenmerken had, evenals een magere pluim veren die over hun rug rent.

Deze Oude Aarde Raad (Acient Earth Council) bestond, ter vergelijking, uit meer mensachtige groepen. Zij kenden andere strijdende partijen, maar werkten niet met hen samen. De mensachtige groepen besloten uit noodzaak om hun verschillen met elkaar bij te leggen na een toename van de conflicten met diverse andere ondergrondse groepen.

Er werd mij verteld dat ik de vergaderingen met deze Oude Aarde Raad in de nabije toekomst zou gaan bijwonen. Dit wondt mij zeer op en ïntrigeerde mijn nieuwsgierigheid. Tegelijkertijd, hebben deze bijeenkomsten me oog in oog met zeer negatieve groepen gebracht, waaronder de Draco “White Royal” (Witte Koninklijken), dus ik heb toch altijd een bepaald gevoel van angst wanneer ik word geconfronteerd met dit soort nieuwe ervaringen.

Niet lang nadat ik erachter kwam dat ik deze onvoorziene nieuwe groep zou ontmoeten, werd er contact met mij opgenomen en kreeg ik een datum en tijd wanneer het zou plaatsvinden. Ik had geen andere informatie over de groepen die ik zou ontmoeten of wat ik kon verwachten, waaraan ik wel gewend was dat die werden gegeven.

Op de datum van de vergadering verwachtte ik om met een blauwe orb te reizen, zoals ik normaal voor een vergadering zou doen. Dit is niet hoe SSP mensen,die alle middelen hebben, meestal reizen. Het is een portaal dat door de Sphere Alliance wordt gebruikt, dat lijkt op het gebruik maken van een levend en bewust wezen – de blauwe orb – als facilitator van een reis, waar dan ook naar toen, en waar ik bijna meteen ben op de plaats waar ik moet zijn.

In het midden van de nacht zorgde ik ervoor dat ik op was en op het juiste moment uit bed. Ik verwachtte de reis procedure als het normale verschijnsel te ervaren waartoe die was uitgegroeid. Tien minuten gingen voorbij en er was nog niets gebeurd. Ik liep mijn woonkamer in.

Ik stond een paar minuten in de woonkamer en er gebeurde niets. In het verleden zijn er tijden geweest waar bijeenkomsten waren gepland en die gewoon nooit hebben plaatsgevonden, en dat ik pas later zou ontdekken dat er storingen of problemen waren geweest die hun uitstel noodzakelijk maakten.

Ik besloot omdat ik al wakker was en de vergadering niet zou gaan plaats vinden, zou ik op de computer e-mails en Facebook berichten inhalen.

Ik stond aan de voet van mijn sofa toen er een felle lichtflits was. Een moment voelde ik een vreemde statische elektrische sensatie en toen merkte ik dat ik niet meer in mijn huis was. Mijn ogen waren een beetje wazig, zowel doordat het een zeer vroege ochtend was en van de onverwachte lichtflits.

Ik bevond mij in een zeer grote en perfect gepolijste granieten kamer die rond was, met een gewelfd plafond.

Er stonden daar twee mannen in mooie zijden gewaden en zijden sandalen. Zij stonden aan beide kanten van een gebogen deuropening. Er waren vergelijkbare deuropeningen aan alle vier de zijden van de kamer met twee mannen als schildwacht. Elk van de twee mannen zagen er iets anders uit voor wat betreft etniciteit en bouw. Ieder man droeg ook een grote gouden hanger met een ander symbool er op.

Ik stond daar en keek van deur naar deur. Geen van de mannen herkende me of deed alsof ze zelfs gemerkt hadden dat ik net uit het niets bij hen in de kamer was verschenen.

Ik stond daar stil, niet wetend of ik naar hen zou moeten roepen en hen vragen stellen. Opnieuw bevond ik mezelf in een situatie zonder voorbereiding of inlichtingen over wat te verwachten of hoe ik om zou kunnen gaan met wat ik tegenkwam.

Kort daarna hoorde ik de geluiden van mensen die in de richting van een van de deuren kwamen op wat als een gang klonk. Toen zag ik vijf figuren komen uit de deur en die in mijn richting kwamen. Ze hebben allemaal hun kappen verwijderd op hetzelfde moment dat ze me benaderden.

Ik zag meteen Gonzales achter een nogal lang en mooie vrouw met wit haar lopen. Ze had smalle gelaatstrekken en grote blauwe ogen. Ze bleek rond de dertig jaar oud te zijn.

Gonzales had een grijns op zijn gezicht. Ik wist meteen dat het was omdat de rollen omgedraaid waren en hij mij in het nadeel had. Het is heel gebruikelijk voor soldaten die in extreme omstandigheden werden gegooid om een buddy relatie te hebben die de sarcastische plagerijen van elkaar kunnen gebruiken om de spanning te helpen afdrijven.

In het verleden was de focus op mij gericht en voelde hij zich een beetje in de war en in de schaduw staan. Nu waren de rollen omgedraaid. Ik was in dezelfde oncomfortabele positie als waar Gonzales eerder in had gezeten.

De groep bleef op ongeveer 20 voet van mij staan. Gonzales sprak met hen en toen kwam hij alleen op mij af.

De vrouw en twee anderen draaide zich om en verlieten ons op dezelfde manier waarop ze waren gekomen. Daardoor bleef een man, met dezelfde basis kenmerken als de vrouw, op 20 voet van mij staan.

Toen Gonzales dichtbij genoeg was stak ik mijn hand uit om de zijne te schudden. Hij hief zijn beide handen op en deed een stap terug.

“We moeten je eerst gereinigd hebben en omgekleed. Ik wil niet weer door het hele proces gaan.”

Hij draaide zich om en begon in de richting van de persoon die in de buurt stond te lopen, en gebaarde me te volgen.

Ik vroeg hem wat er aan de hand was. Hij zei dat hun zuiveringsceremonies erg serieus zijn voordat zij de “Baarmoeder van Isis” (Womb of Isis) binnengaan.

Ik probeerde om niet een vreemd gezicht te trekken en ben hem gewoon gevolgd.

We liepen in de richting van de deur, waar hij uit tevoorschijn was gekomen. Toen we binnenkwamen, kon ik zien dat er met laserachtige precisie een symbool was geëtst boven de poort.

Dit symbool verscheen boven alle de deuren in het gebied waar we onze tijd doorbrachten. Het waren twee cirkels die elkaar in een ovaal snijden.

De deur leidde tot een lange, vloeiende gang die ook uit dezelfde granietachtige rots was gehouwen. Terwijl we in de tunnelachtige gang waren kon ik het galmende geluid van water horen dat over rotsen stroomt.

Toen we hadden bereikt wat halverwege leek te zijn, was er een deur naar links die tot een helder verlichte kamer leidde en waar het geluid van het water vandaan kwam.

Deze deur had een achtpuntige ster aan elke kant. Er was een gouden ster op de linkerkant en een rode aan de rechterkant. De gouden ster was iets groter en een beetje hoger gepositioneerd dan de rode ster.

De man die achter ons liep stopte bij de deur en draaide zijn rug er naar toe. We gingen naar binnen en ik zag een prachtige waterval die door een poortachtige opening in het plafond stroomde.

Er waren gebroken witte stalactieten die vanuit de opening omlaag hingen, en wat leek op melkwit water neergoot op een standbeeld van een godin. Het water liep vervolgens uit het standbeeld en werd afgevoerd in een bekken waarin het beeld stond.

De godinnen standbeeld had een zichtbare ophoping van minerale afzettingen. Het omliggende bekken had een opening die een andere kleine waterval maakte, die het water afvoerde naar een breder bekken, dat dichter bij de grond was gemaakt.

Nadat ik de water kenmerken in ogenschouw had genomen, keek ik om naar Gonzales. Hij vertelde me om al mijn kleding uit te doen en naast het zijne te leggen – op een stenen sokkel die ongeveer 3 voet van de gepolijste stenen vloer oprees.

Ik merkte andere sokkels op met opgevouwen kleding van verschillende kleuren er bovenop. Er waren ook wat op dunne gouden kronen of tiara’s leek boven op deze kledingstukken.

Ik keek hem aan en vertelde hem dat ik geen idee had wat er gaande was. Ik zou een uitleg echt op prijs stellen, nu meteen, waarom ik gevraagd werd om me om te kleden. Ik wilde ook weten welke andere vreemde verzoeken ik nog zou kunnen krijgen.

Gonzales leek zichzelf een beetje te veel te vermaken ten koste van mij, en dat maakte mijn stemming er niet beter op.

Toen glimlachte hij en vertelde me te ontspannen. Hij verklaarde dat deze onderaardse groepen zijn erg veel met Venus hebben en godinnen verering, en dat ze verwijzen naar hun heiligdommen als zijnde de “baarmoeder van de Aarde”. Het is heilige grond – en we moeten hun culturele en spirituele gebruiken respecteren.

Ik had al een beetje rillingen van het dragen van de zwarte trainingsbroek en blauw T-shirt in de toch al koele omgeving. Gonzales zag de aarzeling op mijn gezicht. Hij vertelde me niet zo verlegen te zijn. Hij zei dat hij zich zou omdraaien, maar dat hij mij in het reinigingsproces moest instrueren.

Hij vertelde me dat als ik het ongemakkelijk vond als hij me naakt zag, hij de kamer zou verlaten en de andere persoon zou sturen die bij hem toe keek en hem door het proces leidde.

Ik schudde mijn hoofd en trok mijn kleren uit, vouwde ze op en legde ze op het voetstuk. Ik stond daar volledig vernederd. Gonzales was aan het grinniken en probeerde niet om direct naar me kijken.

Meteen toen ik dacht dat het niet erger kon, liep de vrouw naar binnen met een opgevouwen gewaad, sandalen en handdoeken in haar handen.

Ik ademde met ongenoegen in en keek naar Gonzales, die nog steeds veel te veel aan het genieten was van mijn hachelijke situatie.

Hij deed een stap terug, zodat de vrouw me kon benaderen.

Ze glimlachte en gaf me de kleding en handdoeken. Ze boog haar hoofd, draaide zich om en boog haar hoofd naar Gonzales, en verliet vervolgens de kamer.

Nadat ze de kamer had verlaten, brak Gonzales in lachen uit. Hij liep naar me toe, nam de spullen van mij aan en legde ze neer.

Hij maakte een grap over hoe koud het in de kamer was. Vervolgens begon hij me te begeleiden door de baden en het reinigingsproces. Het water was ijskoud.

Nadat ik me had afgedroogd en de mantel en sandalen op het voetstuk had geplaatst, vertelde hij me dat het nodig was dat ik rustig en respectvol zou blijven tijdens dit eerste bezoek en gewoon te observeren.

Hij zei dat deze groepen deze raad onlangs uit noodzaak hebben gevormd. Sommigen van hen hebben een zeer lange en ingewikkelde geschiedenis met elkaar.

Hij vertelde me ook dat deze groepen een nog ingewikkelder geschiedenis met oppervlak beschavingen hadden – die vele duizenden jaren teruggaat. Er werd mij verteld dat ze niet de meest positieve kijk op ons hebben.

Hij verklaarde verder dat deze groepen vaak overkomen als elitair en bevooroordeeld ten opzichte van de oppervlakte bevolking, en dat het nodig was om mijn mening over de kwestie voor mezelf te houden.

Ik heb geprobeerd om mijn ego niet de factor van vergelijking te laten meespelen. Toch voelde ik me een beetje afgemat na het openbare bad, uitgelachen te worden en dan Gonzales die zich zorgen maakt dat ik voor mijn beurt ga spreken net zoals ik in een vorige vergadering deed toen er een versluierde dreiging tegen mijn familie was. Dit was in de bijeenkomst van het Comité van 200 die in het kasteel heeft plaatsgevonden, beschreven in eerdere berichten op deze site.

Ik weet dat Gonzales het niet kwaad bedoelde en dit was een deel van zijn persoonlijkheid, maar het ging allemaal een beetje snel. Sommige wonden waren nog vers van de vorige paar ontmoetingen die ik met de SSP Alliance Raad had, toen de dingen behoorlijk verhit zijn gelopen.

Ik haalde diep adem en maakte mijn hersenen leeg van de voorgaande emotionele bagage, zodat het niet zou worden gedetecteerd door onze huidige gastheren, die meer intuïtieve vermogens hadden dan de gemiddelde mens zoals wij. Ik vertelde Gonzales dat ik het begreep, en was klaar als hij niet iets anders meer had toe te voegen.

Hij pikte op hoe afgemat ik was geweest, en keek een beetje bezorgd. Hij keek me aan, hield zijn hoofd een beetje schuin en begon iets te zeggen.

Op dat moment liepen de vrouw en drie mannen een paar stappen de kamer in. Ze bogen hun hoofd en keken ons aan. Gonzales draaide zich om en liep naar hen toe en gebaarde mij weer om hem te volgen.

Een paar voet voordat we de anderen bereikten, draaide ze zich om en liepen de deur voor ons uit. Ze draaiden linksaf, en dan verder op de gang.

De gang begon toen met een hoek naar beneden en een bocht naar rechts, waar het dan verbrede in een rechthoekige kamer met hoog plafond. Een grotere deur was direct naar voren.

Vervolgens vroeg ik mezelf af waar al het licht vandaan kwam. De gang en de kamers waren goed verlicht, maar ik had geen lichtbron gezien.

We stopten in de kamer en niemand sprak. Ik keek rond op zoek naar de lichtbron toen de vrouw zich omdraaide en mij aansprak. Haar stem had een accent dat ik nog nooit eerder heb gehoord.

In het Engels, zei ze “het zichtbare licht wordt gecreëerd door de frequentie”.

Ik was verbaasd en keek naar haar, maar voordat ik iets als reactie kon zeggen, liep een andere vrouw door de grote deur. Ze droeg hetzelfde witte zijden gewaad en droeg de kap over de bovenkant van haar hoofd.

Ze keek naar ieder van ons, met ons een voor een oogcontact makend. Toen draaide ze zich om en ging zonder een woord te zeggen terug de deuropening door.

Op de een of andere manier wist ik meteen mijn kap op te zetten, net zoals iedereen deed. We liepen door de deur en dan over een gebogen stenen trap naar beneden, een niveau lager. De trap draaide naar links. Beneden was er een andere deuropening met hetzelfde symbool op de boog.

We begonnen om beurten door de deur te lopen en de kamer in, twee aan twee.

Er waren mensen in dezelfde gewaden zittend rond een ovale tafel. Andere mensen stonden en zaten op stenen banken, en ze droegen ook dezelfde gewaden.

Ik begon te merken dat elke persoon een hanger droeg. De hangers zagen er vaak verschillend uit en hadden diverse symbolen erop.

Ik besefte dat dit de symbolen van hun groepen waren. Ik merkte dat een paar van hen ze aanraakten en tegen hun hangers tikten. Ze zouden dan neerkijken op wat alleen maar kan worden omschreven als hologrammen.

Deze hangers waren niet alleen maar een sieraad die hun beschaving of groep vertegenwoordigden. Ze waren ook een technologie.

Toen Gonzales en mij onze stoelen werden aangewezen aan de voorkant van de kamer, kreeg ik een goed zicht over de stenen tafel.

Vanuit ons perspectief had het een grote, gouden achtpuntige ster in het centrum, met een kleinere achtpuntige rode edelstenen ster aan de onderkant rechts van de gouden ster.

De mensen die ons naar dit punt hadden begeleid leken de gastheren van de vergadering. Ze droegen allemaal hangers dat een gestileerd beeld met de kenmerken van Saturnus bleek te zijn, met inbegrip van de ringen.

Elk van deze hangers had een juweel dat geplaatst was op een andere locatie op het oppervlak van de planeet.

Gonzales vertelde me later dat de locatie van de edelsteen en het type ervan vertegenwoordigde waar hun specifieke regio zich onder de Aarde bevond.

Jade edelsteen

Zwarte steen

Roze gekleurde juweel

Een van de mensen met de Saturnus hangers die een roze gekleurde edelsteen op de bodem had stond op van de tafel.

Hij introduceerde Gonzales en mijzelf, evenals de namen, aanduidingen en groepsnamen van de mensen aan de tafel en in de kamer.

Toen iedere persoon was geïntroduceerd, verwijderden ze hun capuchon.

Gonzales heeft gevraagd dat ik deze namen zou onthouden, de aanduidingen en de groepsnamen om een paar redenen. De belangrijkste reden is dat hij hun vertrouwen wilde behouden. Hij wilde niet een herhaling van de ontzetting van iedereen, zoals onlangs gebeurde toen ik in detail ging over de soorten niet aardse wezens die de Super-Federatie conferentie bijwoonden.

Dit zorgde ervoor een aantal van deze Super-Federatie leden hebben verzocht dat Gonzales mijn plaats bij toekomstige vergaderingen in zou nemen, een verzoek dat werd geweigerd.

Men heeft mij nooit verteld om deze informatie niet te delen, maar het werd later in mijn gezicht gesmeten tijdens een bijeenkomst met de SSP Alliance Raad als een van de redenen waarom ze wilden dat Gonzales de gedelegeerde was en niet ik.

Ik heb nog nooit een probleem mee gehad om toe te geven dat Gonzales meer een diplomaat is en een betere spreker dan ik ben.

Dat besluit was echter niet aan de SSP Alliance Raad, Gonzales of mijzelf – tenzij ik in het begin de uitnodiging had afgeslagen.

Ik zal de symbolen delen die op de hangers van de deelnemers aan deze vergadering waren. Toen ik thuis kwam, trok ik alle symbolen na op een stuk papier en stuurde het per e-mail naar mijn webbeheerder, die ook vrij goed is in het opmaken van illustraties.

Vanaf dat vel papier, creëerde hij of vond hij de afbeeldingen die in dit verslag staan, dat een uitstekende weergave is van wat we op de hangers zagen van deze verschillende ondergrondse groepen.

Deze verschillende mensen waren natuurlijk mensachtig (human), maar ze zien er etnisch anders uit dan iedereen die je op het oppervlak van de Aarde zou kunnen zien.

Er waren mensen met een gedrongen bouw, Afrikaanse kenmerken en een bronzen huid. Er waren ook mensen die er Aziatisch en Indiaas uitzagen, met verschillende huidskleuren, waaronder een zeer lichtblauwe en lichaamstypes die je normaal gesproken niet in verband zou brengen met deze etnische groepen op het oppervlak van de Aarde.

Er was een groep die er erg Mediterraan uitzag. Er was een groep die sterk leek op een normale Kaukasische van het aardoppervlak. Er waren ook de lange dunne en bleke mensen met wit, blond, zwart en bruin haar dat de gastheren van dit gebeuren waren.

De oude Maya-break-away beschaving (civilisatie) die ik heb in eerdere rapporten heb beschreven was niet op deze bijeenkomst aanwezig.

Binnen de groep die de Saturnus hangers droegen, waren er ook mensen die er ongeveer hetzelfde uitzagen, maar een iets andere soort lichaam hadden.

In aanvulling op de Saturnus symbolen, was er ook een zilveren ster, een gouden “gebogen” swastika (hoewel dit geen Nazi Break-Away groep was), een Omega symbool met een achtpuntige gouden ster in het centrum, en een symbool dat er uit zag als een zandloper. Dit kan een gestileerde weergave van de constellatie van Orion zijn geweest.

Ik moet toegeven dat het zien van dat swastika symbool, samen met enkele van hun andere voorwaarden en symbool sets, verontrustend genoeg was dat ik bijna dit hele verslag had weggegooid (begraven). Ik ben geenszins antisemitisch, en noch waren een van deze groepen – al lijken ze voor ons allemaal bekijken op het oppervlak met een verschillende mate van minachting.

Toen ik de swastika bij David Wilcock noemde, deelde hij mij mede dat de Duitsers dit symbool gecoöpteerd hebben na het kenmerken ervan gezien te hebben in een mind-blowing lezing door Gurdjeff in de vroege 20e eeuw.

Gurdjeff onthulde de verbazingwekkende voorkeur voor ditzelfde symbool bij culturen over de hele aarde – de Hindoes, de Hopi’s, de Japanners, de Eskimo’s, de Grieken, de Romeinen, noem maar op – op elk continent behalve Antarctica.

Dit was een van de belangrijkste symbolen die hun “goden” aan ze gaven om zichzelf te vertegenwoordigen. Gurdjeff zag het als duidelijk bewijs van een geavanceerde, wereldwijde intelligente beschaving, waartoe de Duitsers zich aangetrokken voelden.

Gurdjeff heeft het waarschijnlijk nagetekend van een zeer omstreden Yale University studie uit 1898 [http://www.richardcassaro.com/tag/1898-yale-university-study], dat later werd verboden toen de Nazi’s aan de macht kwamen. Wijdverbreide pogingen werden ondernomen om deze studie te van de academische lijst te halen, hoewel het dat nog steeds heeft overleefd.

Nadat de persoon aan de tafel de introducties had gedaan, realiseerde ik me dat er zeven verschillende groepen werden vertegenwoordigd – hoewel drie van hen duidelijk bondgenoten waren of genetisch verwant.

Elke groep bestond uit drie vertegenwoordigers. De ruimte waarin we zaten werd herhaaldelijk aangeduid als “de Schoot van Isis” (of de Baarmoeder van Isis). Ik ontdekte later dat dit een tempel complex was, gereserveerd voor geestelijke en politieke gebeurtenissen.

De meeste groepen bestonden uit één of twee vrouwen, behalve de groep met het achtpuntige ster symbool in de Griekse letter Omega, die geheel uit mannen bestond.

De duidelijke leider van deze groep verwees meerdere malen naar de “Prins van Venus, de Morgenster en de Drager van het Licht”. Dit vond ik zeer verontrustend vanwege de voor de hand liggende associatie van deze termen met Lucifer.

Ik pakte de energie van de andere groepen op, en allemaal leken ze niet erg op hun gemak bij deze specifieke groep, wat niet verrassend was. Een van de andere groepen heeft een bekende en krachtige vloot van vaartuigen waarvoor de Secret Space Programs (de geheim ruimtevaartprogramma’s) een gezond respect voor hebben ontwikkeld – en ik herkende hen en hun symbool onmiddellijk.

De discussies tussen deze groepen begon. Ze werden door de persoon die de inleidingen had gehouden gevraagd om voor hun gasten Engels te spreken, maar dat duurde niet lang.

Ze zouden Engels spreken om vervolgens over te schakelen naar een andere taal. Gonzales vertelde me later dat dit een oud-Akkadische taal die op het oppervlak van de planeet allang is uitgestorven. Dan zouden ze toch weer terugschakelen naar het Engels.

Er waren ook uitwisselingen in een paar andere lang vervlogen talen. Ook vond er telepathische communicatie plaats tussen individuen in de ruimte. Het was natuurlijk allemaal erg verwarrend en moeilijk voor mij om te volgen.

Het lukte me om er uit op te maken dat ze de aanvallen bespraken die tegen verschillende ondergrondse steden hadden plaatsgevonden, en de slachtoffers die zich hebben voorgedaan.

Ze hebben ook gesproken over het verraad waarvan ze te lijden hadden door bepaalde geheime genootschappen en groepen op het oppervlak terwijl ze eerder gedacht hadden dat ze die onder hun controle hadden.

Ook lukte het me er uit op te maken dat hun vijanden op het oppervlak van de Aarde nu de technologie hadden die hen in staat stellen om hun steden te kunnen lokaliseren en hun verdediging te omzeilen. De mensen op het oppervlak hadden exotische wapens ontwikkeld die kunnen doordringen tot de grootste dieptes en enorme schade kunnen toebrengen.

Dit betekende dat men niet meer op elkaar kon rekenen. Deze oppervlakte groepen waren inmiddels hun gewelddadige en meedogenloze vijanden. Ze voelden zich kwetsbaar en bedreigd, en moesten op elkaar vertrouwen voor bescherming.

Ze spraken er ook over dat de oppervlakte mensen steeds meer hun eigen steden onder de oppervlakte bouwen, en in deze ontwikkeling de vervuiling van het zeer delicate ondergrondse ecosysteem.

Ze hadden ook te maken met recente schermutselingen met diverse zeer vervelende niet menselijke (non-humane) ondergrondse groepen. Dit was de oorzaak van een grote bezorgdheid.

Het werd duidelijk dat al deze toenemende druk ervoor had gezorgd om een alliantie met elkaar te vormen – iets dat tot nu toe bijna onmogelijk te begrijpen zou zijn.

Deze discussie ging door voor ongeveer twee uur, en we waren alleen in staat om een kleine hoeveelheid van wat er werd gezegd te volgen. Vervolgens nodigde de leider van de “Omega / Achtpuntige Ster” groep Gonzales uit om te spreken.

Gonzales vertelde me later dat deze persoon zijn gastheren niet het respect toonde door dit te doen. Gonzales kende de protocollen tussen deze groepen, en probeerde om deze zo zorgvuldig mogelijk te volgen.

Gonzales keek naar de vrouw die de Saturnus hanger met de roze gekleurde juweel droeg, en ze gaf hem een knikje dat hij zijn gang kon gaan. Toen stond hij op en sprak van waar hij naast me zat. Ik was niet in staat om naar hem op te kijken toen hij sprak, dus ik keek rond de ruimte terwijl hij zijn gang ging.

Gonzales noemde elke groep bij naam, en bedankte hen voor hun uitnodiging om als vertegenwoordiger van de Alliantie deel te nemen. Hij sprak zijn waardering uit voor de groep die gastheer (host) voor deze raadsvergadering was.

Hij verklaarde verder dat het een eer was om hun kleine delegatie te ontvangen en te hosten, die in de weken ervoor naar een van de SSP Alliance buitenposten in de Kuipergordel was gereisd met een groot persoonlijk risico.

Gonzales zei dat ondanks een aantal belangrijke verschillen in de standpunten, en de voormalige allianties die in direct conflict waren geweest met wat we nu allemaal hoopten te bereiken, was hij hier om de hoop van de SSP Alliance Raad over te brengen, dat een verstandhouding kon worden bereikt tussen alle partijen.

Dit zou veranderingen inhouden hoe deze groepen om zouden gaan met de regeringen en burgers met wie zij in contact waren op het oppervlak van de planeet.

Hij zweeg even, en ik kon zien dat hij zijn woorden zorgvuldig koos. Hij deed zijn best om zijn gedachten en emoties niet naar het uiterst scherpzinnige publiek uit te zenden.

Dan keek hij omhoog en gaf een wat op een terloops voorbereide toespraak leek, maar die kort was en toch meteen ter zake kwam (to the point).

Hij sprak over de ingewikkelde geschiedenis die deze en andere oude menselijke afgescheiden groepen (Ancient Human Break-Away) met oppervlakte beschavingen hebben gehad – die tienduizenden jaren terug gaat.

Hij sprak ook over elke groep die in de ruimte was, hen openlijk maande over hun vroegere en huidige misleidingen met overheden, militairen en burgers.

Hij eindigde zijn toespraak met de opmerking dat we een nieuw tijdperk ingaan die een open samenwerking en eerlijkheid zou moeten inhouden. Ik kon de plotselinge stijging van de spanning en de gemengde gevoelens en energie in de ruimte te voelen toen hij dit zei.

Gonzales boog zijn hoofd en ging weer naast me zitten, terwijl hij zijn blik in de richting van de delegatie rond de tafel hield.

Ze begonnen onder elkaar te praten in een paar verschillende talen. Soms spraken zij langs elkaar heen, of over elkaar. Tijdens deze onderhandelingen gebaarden ze vaak naar Gonzales en mij.

Ze waren rustig aan het praten, maar het was duidelijk dat ze niet blij waren met ten minste een deel van wat Gonzales net had gecommuniceerd.

­
Vervolgens hebben we een zeer neerbuigende verhandeling gekregen van elk van hen over waarom we het recht niet hebben om ze te beoordelen met onze beperkt begrip en kennis.

Ieder heeft hun perceptie van ons op het oppervlak beschreven als onbeschaafde barbaren die ziek en genetisch onzuiver zijn.

Ze zeiden dat zij de enigen waren die de verschillende oorspronkelijke aardse menselijke bloedlijnen hadden bewaard.

Golf na golf van vluchtelingen uit nabijgelegen planeten hadden sindsdien hun genen gemengd met de oorspronkelijke mensen van deze planeet, en hadden de oppervlakte wereld als een plaag over genomen.

Zij verklaarden dat in de bijna 20 miljoen jaar geleden dat de oorspronkelijke menselijke bloedlijnen op aarde waren ontstaan, er vier grote rampen waren geweest die ofwel aardas, de rotatie van de aarde of de omloopbaan rond de zon hadden veranderd.

Elke keer dat een van deze gebeurtenissen plaatsvonden, hielden de “elite” of priester kaste hun genetische lijn zuiver door middel van zichzelf te isoleren onder de grond. Deze kleine groepen overleefden, terwijl hun oppervlakte tegenhangende beschavingen omkwamen.

Na zeeën van tijd en kleinere vernietigende gebeurtenissen op het oppervlak, die nog steeds duidelijk rampzaling waren, werden bijna alle tekenen van hun vroegere beschavingen uit het geheugen van de overlevenden gewist. Alleen mythen en legenden van geavanceerde goden bleef.

Zij verklaarde dat zij van tijd tot tijd tevoorschijn zouden komen om de beschaving van de overlevenden op te starten (kickstart) die in termen van hun genetica het meest nauw verwant aan hen waren.

Zij beweerden dat deze overlevende rassen aannamen dat zij de goden waren van hun eigen oude legenden. Er werd besloten dat zij hen die ze helpen toelieten om te geloven dat zij goden waren, om hun ondergrondse beschavingen geheim en veilig te houden.

Zij verklaarden dat er in deze tijdsperiode ook andere planeten in ons zonnestelsel werden bewoond, die ook te lijden hadden van extreme rampen.

Ter toevoeging aan dit ongelooflijke verhaal verklaarden zij dat er steeds meer geavanceerde groepen van buiten ons zonnestelsel begonnen te komen tijdens en na deze rampen.

Deze nieuwe groepen begonnen van de situatie te profiteren, zoals het cultiveren en manipuleren van de genetica van de inwoners van dit zonnestelsel.

Zij beweerden dat de aarde de bestemming werd van de vluchtelingen van deze andere bewoonde planeten. Geavanceerde ET verplaatste deze vluchtelingen hier naar toe in verschillende golven wanneer er op hun eigen planeten rampen hadden voorgedaan.

De vluchtelingen rassen waren genetisch vergelijkbaar met de oorspronkelijke mensen van de Aarde, maar waren veel agressiever.

Het bleek dat veel van deze vluchtelingen van een zeer geavanceerde beschaving waren die zichzelf door oorlog en high-tech had vernietigd.

Het gebruik van sommige van deze wapens veroorzaakten niet alleen vernietiging op interplanetaire schaal, maar wekte een unieke energetische signatuur op (handtekening / footprint).

Deze energetische signatuur trok de aandacht van de ET groepen die toe massaal ons zonnestelsel binnen kwamen, en die toen een genetisch cultivering experiment begonnen (farming).

De ondergrondse groepen beweerden dat er een oude beschaving was geweest die deze regio van de Melkweg letterlijk miljarden jaren lang had beschermd.

Ze werden aangeduid als “The Guardians” en het Secret Space Program (Geheim Ruimtevaart Programma) verwees naar hen als het “Oude Bouwer Ras” (Ancient Builder Race). Dit werd behandeld in eerdere afleveringen van Cosmic Disclosure en in geschriften op deze site.

Dit Guardian ras (Gardiaan / Wachter / Bewaker) was zeer geavanceerd. Er waren geen andere ET groepen die er maar zelfs aan zouden denken om hun regio van de ruimte te schenden.

De Wachters is sinds lange tijd uit onze frequentie verdwenen. Ze hadden een beschermend veld of technologie binnen hun gebied gecreëerd, zodat het veilig bewaard kon worden voor een enorme lange tijd nadat ze fysiek waren verdwenen.

Volgens hen die dit verhaal vertellen, hebben de inwoners van andere bewoonde planeten in ons zonnestelsel deze beschermende technologie onbewust verstoord, die was opgezet door de Guardians.

Wanneer zij hun geavanceerde wapens met geweld gebruikten tegen andere rassen, veroorzaakten dit dat zich er een massaal destructieve keten van gebeurtenissen voordeed. Dit had het ongelukkige gevolg van het uitschakelen van het beschermende veld, dat geplaatst was om hen te verzekeren van bescherming en overleving.

Wanneer het veld afnam, stuurde dit als een baken een signaal naar de rest van de kosmos.

De overlevenden van de bewoonde werelden in ons zonnestelsel zijn overgeplaatst naar de Aarde. Ze waren uiterst agressief en begonnen zich voort te planten en te kruisen met de originele mensen die op het oppervlak van de Aarde waren.

Het duurde niet lang voordat de ondergrondse groepen dit nieuwe gemengde ras als een bedreiging voor hun bestaan zagen. Dit nieuwe gemengde ras is de huidige oppervlakte bevolking van de aarde.

Ze wisten dat ze nu meer dan ooit hun beschavingen geheim moesten houden om hun genetische integriteit te bewaren, en de veiligheid van honderden van hun oude en geliefde ondergrondse tempels en steden.

Zij hadden de geavanceerde technologieën om zich zowel te verbergen en zich te verdedigen tegen deze ET groepen. Ze begonnen met een lange termijn strategische spel tegen hen, met behulp van het oppervlakte ras als pionnen waarin ET’s zo geïnteresseerd waren.

Ze bleven aan bepaalde verre genetische familieleden aan de oppervlakte verschijnen als goden en opgevaren leraren, om hen te helpen bij de ontwikkeling van hun beschavingen en hun spirituele ontwikkeling. Dit werd gedaan in de hoop dat ze het agressieve gedeelte van hun genetische programmering zouden kunnen overwinnen.

Deze inspanning heeft zich tot aan de huidige tijd voortgezet.

Ze besloten om te beginnen met zichzelf te presenteren als ET’s uit andere sterrenstelsels toen de oppervlakte bevolking technologisch meer ontwikkeld werd.

Ze zeggen dat ze dit zullen blijven doen om de mensen met wie ze contact maken naar de sterren te laten blijven kijken, in plaats van onder hun voeten.

Ze verklaarden verder dat onze recente onthulling over hun activiteiten zullen worden tegengegaan met tegenstrijdige informatie en communicatie die zij aan hun oppervlak contacten zullen geven.

De ingeplante desinformatie geeft aan dat er inderdaad bedriegers zijn, maar die zijn in contact met de echte ET groep, terwijl de andere contacten alleen communiceren met bedriegers.

(Voor alle duidelijkheid, dit impliceert niet dat alle contacten onder deze categorie vallen. Het aantal is echter vrij groot. In deel 2 van dit verslag zal ik het gebied beschrijven dat mij was getoond waar honderden van hun volk op hun rug lagen en mensen op het oppervlak bereikten met hun gedachten. Ze hadden een aantal extra programma’s waar ze in hun voertuigen fysiek contact maakten met de burgers aan de oppervlakte.)

Ze zeiden dat ze dit gebruik zullen blijven voortzetten totdat aan bepaalde voorwaarden is voldaan.

Een van die voorwaarden is dat de oppervlakte bevolking het huidige controle systeem moet verwijderen, dat wordt gerund door dezelfde ET groepen die zij hebben tegengewerkt.

Ten tweede zullen ze ook moeten zien dat de oppervlakte bevolking zijn barbaars, onbeschaafd gedrag en genetische programmering heeft overwonnen.

Zij verklaarden dat zij niet optimistisch zijn dat we zullen kunnen bereiken, zelfs met de voortdurende energetische veranderingen of terugkeer en bijstand van de Wachters (Guardians). Dit was heel verrassend om te horen, omdat zij kennelijk naar de Sphere Alliance verwezen als de Wachters.

[David Wilcock vertelde me dat de “Wet van Een” series (The Law of One) aangaf dat hun beschaving in een zeer vergevorderd stadium was ten opzichte van hun oorspronkelijk ontstaan op onze planeet Venus, 1,2 miljard jaar geleden.

Sinds dat ik door de Sphere Alliance persoonlijk gevraagd ben de Wet van Een te lezen, is dit een zeer interessante correlatie. David zei dat het een “game changer” (spelveranderaar) dat veel losse eindjes van het verhaal met elkaar
verbindt.

Het Oude Builder Ras (de Guardians) liet in ons gehele zonnestelsel een uitgebreide collectie van piramides, obelisken en andere dergelijke structuren achter, vaak gemaakt uit een glasachtige legering van transparant aluminium. Een
verscheidenheid van deze artefacten bestaan nog steeds binnen enorme holtes onder het aardoppervlak.]

Deze onderaardse groepen hebben de indruk dat na een volledige onthulling gebeurtenis en de verwijdering van de manipulerende buitenaardsen van ons zonnestelsel, het voor ons nog vele generaties zal duren om te genezen en als een beschaving te evolueren.

Alleen dan zullen we in staat zijn om als gelijken open contact te hebben met hun beschavingen.

Ze waren niet echt enthousiast over de vorming van deze nieuwe raad, of het bereiken van de SSP Alliance Raad om te verzoeken om contact met de net teruggekeerde “Guardians”.

Blijkbaar waren de Wachters (Guardians) niet van plan om zelf met hen contact op te nemen. Als ze op de een of andere manier toegang wilden, moesten ze samenwerken als een team.

Ze verklaarden botweg dat ze dit onder dwang deden. Hun alliantie werd gedwongen te bestaan door de enorme hoeveelheid problemen die ze hadden. Hierbij inbegrepen het dodelijke verzet die ze ondervonden van verschillende ondergrondse ET vluchtelingen en “oude voor-menselijke Aardse rassen” (pre-human).

Hun problemen werden nog verergerd door het recente verraad waarvan ze te lijden hadden door bepaalde geheime genootschappen en koningschappen van de oppervlakte bevolking.

Zij verklaarden dat ze zich er goed van bewust waren dat verschillende leden van de SSP Alliance waren betrokken bij misdaden tegen de menselijkheid voordat ze weg vluchtten – om de activiteiten van de diverse ET en gemengde groepen van het oppervlakteras te weerstaan.

Ze waren terughoudend om een oordeel over ons te hebben, en over ons standpunt, net zoals wij terughoudend zouden moeten zijn om een oordeel over hen te hebben en over hun standpunt.

Dit was een duidelijke patstelling waarmee we niet verder kwamen. Gonzales stond op en snel boog zijn hoofd naar elk van de mensen die rond de tafel zaten en hadden gesproken.

Hij ging weer zitten, leunde naar me toe en fluisterde: ‘Dat ging goed, nietwaar?”

Ik gaf geen antwoord, want ik zat daar met al deze informatie die ik net had gehoord en die door mijn hoofd stroomde. Ik probeerde om het te verbinden met de gevestigde kennis die ik had opgedaan met de Smart Glass pads en de ontmoetingen met diverse andere groepen.

Veel hiervan was nieuw, of in ieder geval veel gedetailleerder dan alles wat ik eerder had gehoord. Ik was ook benieuwd hoe nauwkeurig het allemaal was, omdat het afkomstig was van een groep die had toegegeven dat zij de oppervlakte bevolking van de Aarde al vele duizenden jarenlang bedriegt..

Dit zijn inderdaad tijden voor ieder van ons om nieuwe informatie op een dieper niveau te onderscheiden dan onze gevestigde overtuigingen. Het is duidelijk dat het voor ons om veel meer gaat dan praten en beloftes om in staat te zijn om mensen te vertrouwen die hebben toegegeven dat zij ons bedriegen, en die alleen maar een alliantie hebben gevormd uit angst voor hun eigen vernietiging.
Ik was diep in gedachten verzonken toen ik wat stemmen hoorde die wel een mijl ver klonken. Iedereen rond de tafel stond op en plaatste de kappen terug op hun hoofd, dus deed ik snel hetzelfde.

Elk van de zeven groepen uitte een korte verklaring in deze oud-Akkadische taal. Toen begonnen aan te treden bij de enige deur naar de zaal – deze “Schoot van Isis”.

Niemand sprak, en alles wat je kon horen was het geschuifel van voeten en gewaden terwijl ze wachtten op de gastheren om iedereen uit de ruimte te laten gaan (dismiss).

Na een paar momenten, begon iedereen langzaam door de deur te gaan. Ik was nog steeds in mijn hoofd bezig met alle informatie die ik had net gehoord.

We gingen allemaal onze weg terug zoals we gekomen waren, door de reeks wenteltrappen, kronkelingen en bochten. We keerden terug naar waar we ons oorspronkelijk hadden bevonden in de hoofdgang.

Nu gingen we al lopend een lichte helling op naar de ruimte met de ceremoniële waterpartij. Dit zou ons dan direct terug leiden naar de zeer grote koepelvormige ruimte waarin ik aanvankelijk was aangekomen.

Ik bereidde mezelf mentaal voor om terug in de reinigingsruimte te gaan en geconfronteerd te worden met de mogelijkheid van een volgend scenario van publieke naaktheid – dit keer met een veel groter publiek.

Toen zag ik dat de groep voor ons de deur naar de ruimte passeerde en rechtdoor ging, en rechtstreeks naar een andere grote koepelvormige ruimte.

Net toen ik een zekere mate van opluchting voelde, voelde ik een tik op mijn linkerarm van Gonzales.

Ik keek achterom en zag een paar stappen achter me stoppen. Hij stond daar samen met twee van de opmerkelijke vrouwen uit de groep gastgevers.

Hij keek langs me heen naar de rest van de groep, terwijl zijn vinger op zijn lippen hield. Hij liet duidelijk merken dat hij wilde dat ik stil was.

Ik keek weer terug en kon zien dat er heldere lichtflitsen uit de grote koepelvormige ruimte kwamen waarin de rest van de groep naar toe was gegaan.

Ik draaide me om en ging naast Gonzales staan. Hij stond daar rustig op zijn gemak, met één hand zijn pols vasthoudend.

Ik had al gemerkt dat een van de vrouwen af en toe naar me keek. Nu had ik het gevoel dat ze iets te zeggen had.

Zodra de lichtflitsen aan het einde van de hal ophielden, stapte de vrouw die mij bij aankomst had begroet en de kledingstukken in de reinigingsruimte aangaf naar voren.

Ze zei: “Kom met me mee. Ik heb een persoonlijk verzoek”. Ik had te horen gekregen dat de delegatie een bezoek aan elk van hun lokale domeinen zou brengen en een aantal van hen zou terugkomen voor een zuivering of reinigingsceremonie en ik zou me kunnen voorstellen om hun kleren weer op te halen.

Gonzales keek me met een verwarde uitdrukking op zijn gezicht aan. Omdat ze me direct had aangesproken, vertelde ik haar dat ik zou blij zou zijn om haar verzoek te horen.

Ze glimlachte en zei: “Loop met me mee.” Ze begon in de richting van de grote ruimte te lopen waarin ik was aangekomen.

Gonzales en de andere vrouw liepen samen achter ons aan, ongeveer zo’n vijf stappen. Ik verwachte een verklaring, of om het verzoek te horen, maar in plaats daarvan liepen we enige tijd in stilte.

We liepen door de grote koepelvormige ruimte aan het einde van de gang, gingen dwars de ruimte door en gingen de deur aan de andere kant door.

De ruimte was nu leeg. Er stonden geen schilwachten bij de vier deuren.

We gingen een andere gang naar beneden in die meer deuren had dan de vorige. Ik vergat helemaal om stappen en deuren te tellen, of enige andere methode van inlichtingen verzamelen die we als standaard procedure (SOP) in een nieuwe faciliteit moesten doen.

Ik kon zien dat ze iets serieus te vragen hadden. Allerlei dingen gingen door mijn hoofd. Ik was waarachtig zenuwachtig over waartoe dit allemaal zou kunnen leiden. Dit leidde mijn gedachten af van alle nieuwe gegevens die ik een paar minuten eerder had geprobeerd te verwerken.

Iedere ruimtes in de gang had een soort van energieveld of “hard licht” die het mij belette om naar binnen te kijken.

Uiteindelijk stopten we na een paar bochten voor een van de deuren in de gang. Ze tikte op haar hanger, en de deur werd doorschijnend. Vervolgens kon ik in de ruimte kijken.

Het bleek een soort van lounge of privévertrekken te zijn van wat ik vanuit de deuropening kon opmaken.

Ze keek naar Gonzales en zijn begeleidster, en zei: “Blijf hier”. Toen liep ze naar binnen, draaide zich om en keek me aan.

Ik keek naar Gonzales, die nog meer in de war leek. Ik liep toen met haar de ruimte in. Ze tikte op haar hanger en de energie barrière verscheen weer in de deuropening.

Omdat ik een introvert ben en een beetje verlegen met vrouwen die ik niet goed ken, begon ik me nerveus en een beetje oncomfortabel te voelen.

Ze begon toen telepathisch met mij te communiceren. Ze vroeg me om mezelf te ontspannen. Ze wilde weten of ik een jeugdervaring met haar zou willen delen.

Ze begon met te communiceren dat er een zeer speciale plek is voor haar volk dat al vele honderden jaren voor hen verboden is.

Ze communiceerde dat een niet-menselijke ondergrondse groep van deze plaats bezit had genomen.

Ze zijn een oude soort die oorspronkelijk op de aarde thuis horen, welke zij de “Dal-Azag” noemen (Feathered-Serpents = Gevederde Slangen).

Ze stuurde me een mentaal beeld van één van hen. Hoewel ik nooit een interactie met één van hen heb gehad, herkende ik hen van een database ik op een smart-glass pad had bekeken als Raptors.

Zoals ik al eerder zei, dit zijn enkele van de meest hardnekkige en gevaarlijke ondergrondse groepen waarmee we worden geconfronteerd. Voor ons lijken ze er afschuwelijk uit te zien. Ze zijn vleeseters, zeer agressief en zullen mensen aanvallen en opeten als zij ze zien.

Ze liet me een beeld zien van één van hun heersende kaste. Dit ras heeft verenpluimen langs de achterkant van hun hoofd en nek, bijna net zoals de kuif van een vogel (hanenkam).

Ik had gelezen hoe ze zich net als vogels op een schokkerige manier verplaatsen. Nu, haar mentale beeld gaf me een veel duidelijker beeld van hoe ze eigenlijk verschijnen en bewegen. Het was zeker verontrustend.

Ze communiceerde dat dit ras een nauwe alliantie heeft gehad met een aantal facties (groeperingen) van de menselijke beschaving op het oppervlak.

Deze wezens hebben deze oppervlakte groep toegestaan om zich neer te wagen in hun domein. Echter, dit ras vereiste een geschenk van menselijk vlees, net als in de tijd voordat de Spanjaarden het land erboven veroverden.

Deze menselijke geheime genootschappen van de oppervlakte had geen morele wroeging tegen het hen voorzien van dergelijke geschenken.

Ik had dit alles eerder gehoord. Hoewel het verschrikkelijk was, was ik niet geschokt. Andere groepen hebben een soortgelijke regeling.

Ze kwam uiteindelijk tot het deel dat mijn eigen onmiddellijke aanwezigheid betrof.

Ze was zich er goed van bewust dat toen ik een puber was, ik mee naar een diepe kristallen grot werd meegenomen waar ik te horen kreeg dat de kristallen levend waren. Ik was op dat moment met een groep andere kinderen.

Ons werd verteld om de kristallen niet aan te raken, omdat het hen zou schaden of ze zouden ons kunnen schaden. We werden gevraagd om te proberen telepathisch met de kristallen te communiceren.

Ik was een van de velen geweest die in staat was om succesvol te communiceren met deze kristallijnen levensvormen.

[David Wilcock heeft gedeeld dat dit een andere intrigerende correspondentie is van de Wet van Een informatie. De serie vertelt ons dat toen de aarde voor het eerst werd klaargestoomd voor menselijk leven, werden hyper geavanceerde kristallen in de aarde geplaatst die hun eigen vorm van bewustzijn hadden (sentience).

De Wet van Een zei dat deze kristallen waren bedoeld om te werken zoals waar we nu aan zouden denken bij Internet servers. Zij beantwoorden de geestelijke (spirituele) oproepen die mensen doen wanneer ze beginnen te ontwaken.

De kristallen zijn geprogrammeerd om mensen te stimuleren meer liefdevol te zijn en te mediteren. Deze berichten zullen verschijnen worden in een variëteit aan vormen, waaronder dromen, synchroniciteit en visies.

Als deze aanwijzingen dan worden gevolgd, geven de kristallen een signaal aan meer geavanceerde welwillende groepen om binnen te komen en te zorgen voor veel genuanceerder en gedetailleerde spirituele instructies.

Toen David Wilcock me dit vertelde was ik deze informatie nog nooit eerder tegengekomen. Het was een van de tientallen fascinerende wisselwerkingen (correlaties) die ontstonden nadat we begonnen met elkaar te praten.]

David Wilcock

Ik communiceerde terug dat ik me de ervaring herinnerde. Ik stuurde haar een mentaal beeld van de grot en de vreemde aurora van de energie die ik rond de kristallen zag.

Ze sloot haar ogen en glimlachte. Een grote traan rolde over haar fijne wang.

Ze vroeg of ik mijn volledige herinnering aan die ervaring met haar zou willen delen. Ik was niet zeker wat ze bedoelde. Ik vroeg haar wat dit zou inhouden.

Ze communiceerde dat het nodig was dat ze mijn handen zou vasthouden, en dat het nodig was om mijn geest voor haar te openen.

Ze communiceerde dat daarmee haar geest zou worden opengesteld voor mij. Dit werd onder haar volk beschouwd als een zeer intieme daad van delen.

Ik communiceerde dat ik het niet plezierig vond om mijn geest zo volledig voor iedereen te openen, en dat ik zou respectvol zou moeten weigeren.

Ze legde uit dat ze een hogepriesteres is, en dat ik haar een geschenk zou geven dat ze vervolgens kon delen met anderen.

Het zou ook een lange weg zijn om het vertrouwen tussen onze mensen te bewerkstelligen, want er was zo weinig geweest dat we hen tot nu toe in onze onderhandelingen hadden kunnen bieden.

Ze communiceerde dat de resterende informatie die ik had van mijn ervaring bij deze kristallen heel belangrijk voor hen was.

Ik draaide me om en liep de ruimte rond. Het was een mengelmoes in mijn hoofd van dit alles, en ik berekende verwoed hoe dit op een aantal manieren fout zou kunnen gaan.

Als ik mezelf op deze manier zou openen aan een vreemde vrouw die ik net had ontmoet, uit een cultuur die vijandig (antagonistisch) naar de meesten van ons was geweest, tot onze gemeenschappelijke vijanden hen tot een alliantie dwongen, hoe zal ik dan in de toekomst worden vertrouwd met gevoelige informatie?

Mijn verhouding met de SSP Alliance Raad was op zijn best gezegd al zwak. De sfeer wezens (sphere beings) leek veel meer vertrouwen in mij te stellen dan wie dan ook dit deed.

Ik vroeg haar eerbiedig of ik met Gonzales kon overleggen voordat ik haar mijn antwoord gaf.

Ze draaide onmiddellijk om verwijderde de belemmering voor de deur, en nodigde Gonzales uit de ruimte binnen te komen. Vervolgens verontschuldigde ze zich en stond buiten.

Gonzales vroeg, “Zo, wat is hier aan de hand?” Hij keek rond aandachtig toen hij dit zei.

Ik vertelde hem de details van deze “persoonlijke gunst”die aan mij werd gevraagd, en van mijn operationele veiligheid (OPSEC) en mijn zorgen over mijn persoonlijke soevereiniteit.

Hij vertelde me dat hij mijn zorgen begreep, en dat de SSP Alliance bepaalde operationele details vanwege veiligheidsbeleid niet met mij had gedeeld.

Hij zei dat ik toestemming kreeg (clearing) om verder te gaan, tenzij er “SBA” (Sphere Being Alliance) informatie was of persoonlijke ervaringen met Raw-Tear-Eir die ik vertrouwelijk wilde houden.

Ik zei tegen Gonzales dat ik er erg ongemakkelijk mees was om dit te doen. Echter, ze had medegedeeld dat het voor hun mensen zeer belangrijk was.

Ik zei dat dit het enige leek wat we hen hadden te bieden waar zij momenteel geïnteresseerd in waren – tenzij het allemaal een list was in mijn hoofd te komen en naar iets anders te zoeken.

Gonzales zei dat dit zeker niet het enige was wat we hen aan te bieden hadden.

Ze zouden deze nieuwe raad niet hebben gevormd en buiten hun gewoonlijke handelswijze treden om ons uit te nodigen als we geen waarde voor hen hadden – of ze nu bereid waren om dit toe te geven of niet.

Hij zei dat ik niet aan hem rapporteer. Zelfs als ik dat deed, zou hij me niet de opdracht geven om met dit door te gaan als ik me zo sterk er tegen zou voelen.

Hij zei dat het helemaal aan mij is, maar dat het nuttig zou kunnen zijn als het delen van informatie in twee richtingen gebeurt. Ik zou iets kunnen leren wat zeer nuttig voor de SSP Alliance kan zijn.

Zuchtend vertelde ik hem dat ik met haar zou praten. Ik vroeg hem om haar alsjeblieft naar binnen te sturen op zijn weg terug.

Ze kwam vlug weer in de ruimte terug. Ze boog snel haar hoofd en keek aandachtig in mijn ogen.

Ik communiceerde met haar dat ik verder zou gaan met haar “Vulkanisch samengaan van geheugen” (Vulcan mind meld) als een teken van vertrouwen en goede trouw tussen onze mensen. Ze was zichtbaar blij.

Ze liep naar de muur en kwam dan terug met een kristallen beker. Het was gevuld met een amberkleurige vloeistof.

Ze nam een slok en bood het aan mij. Ik vroeg haar of het een of andere soort geneesmiddel was.

Ze communiceerde terug dat het de “Elixir van Isis” was en een wijn was gemaakt van een zeldzame bloem die alleen in het ondergrondse gebied groeit.

Ze nam nog een slok en gaf de beker aan mij. Ze deelde mee dat het niet noodzakelijk was voor het proces, maar werd beschouwd als een deel van de gebruikelijke ceremonie.

Ik vertelde haar dat ik hoopte dat ze niet beledigd zou zijn als ik weigerde. Vervolgens heb ik gaf de beker aan haar terug.

Ze glimlachte, nam een paar slokjes van het elixer en plaatste het vervolgens op een tafel. De tafel stond naast de twee stoelen, en was naast iets dat ofwel een bank of een soort van klein bed was.

Ze vertelde me om te gaan zitten en het me gemakkelijk te maken..

Ze leek heel wat meer ontspannen te zijn nadat ze dit uiteraard krachtige elixer had gedronken.

Ik ging zitten. Ze geleidde de andere stoel zo dat die precies tegenover de mijne stond.

Toen ging ze in de stoel zitten. Ze schoof naar de rand van de stoel.

Ze vroeg me om dichterbij te komen. Toen ik dat deed, nam ze mijn beide handen in de hare.

Ze legde onze beide handen zo samen dat ze palm aan palm waren. Dan klemde ze onze vingers samen. Ze sloot haar ogen.

Haar huid was zeer zacht en zeer warm. Het was veel warmer dan normaal.

Ze zei me dat ik mijn ogen moest sluiten, en duidelijk mijn geest van alle gedachten leegmaken.

Ik gebruikte een aantal protocollen die ik had geleerd om mijn hoofd leeg te maken en in een diepere staat van bewustzijn te komen.

Zodra ik dat had gedaan, begon elk deel van mijn lichaam te tintelen.

Ik voelde mijn “astrale zelf” naar haar toe werd getrokken. Ik voelde dat haar energie en de mijne werden gemengd.

Ik weet niet precies hoe het proces werkte. Het voelde alsof het een mix van licht lichamen was.

Het was een zeer intense en krachtige ervaring – op een geheugen, lichaam en geest niveau (body, mind and spirit).

Ik bevond mezelf in een duidelijk nadeel ten opzichte van haar zeer geavanceerde geestelijke ontwikkeling. Doordat ze blijkbaar een hogepriesteres was te midden van haar volk, had ze zeer waarschijnlijk een nog krachtiger bewustzijn dan iedereen had.

Ik was op de hoogte van haar gerichte opzet voor bepaalde herinneringen van mij. Tegelijkertijd werd ik overspoeld met wat ik zag als meer dan 130 jaar van haar eigen herinneringen.

Flash! Flash! Flash! Ik sprong rond door vele verschillende scènes uit haar leven.

Ik ving een glimp op van haar in haar priesteres opleiding en plichten. Ik ervoer wat ze voelde in haar tijd als bondgenoot (liaison) tussen de verschillende geheime genootschappen in de VS en Europa.

Ik voelde hoe het voor haar was Amerikaanse en Europese militairen en regeringsfunctionarissen ontmoeten – gedurende verschillende perioden.

Ik was er duidelijk van bewust dat zij de rol als een afgezant van een ander sterrenstelsel had aangenomen – niet onthullend dat ze deel uitmaakt van een groep die hier al lange tijd op aarde leeft.

Er was een glimp van een jeugdvriend waarvan ze hield. Deze vriend was omgekomen bij een tragische onderaardse inval door een “insectoïde” soort van niet-aardsen.

Dan als ze zich richtte op mijn ervaring in de kristallen grot, begon ik mijn focus automatisch op haar te synchroniseren uit toen ze dezelfde leeftijd had.

De ervaring duurde slechts een paar minuten, maar ik had een diepgaand besef van het verruimen van tijd (dilatatie). Het was alsof de tijd stil stond in deze wervelwind van waarnemingen, geluiden en gevoelens.

Toen het allemaal voorbij was, trilde heel mijn lichaam.

Toen ik mijn ogen opende, zag ik dat met haar hetzelfde gebeurde.

We leunden allebei achterover in onze stoelen en zaten een tijdje stil – om bij te komen van de intensiteit van dit alles.

Mijn lichaam was nog steeds helemaal aan het tintelen. Het was het vrijkomen van endorfine, dat heel plezierig was, maar niet op een seksuele of erotische manier.

Sommigen kunnen het zich inbeelden of de ervaring willen karakteriseren als vleselijk of seksueel van aard, maar dit was iets heel anders dan dat.

Ik voelde haar emoties, en zij voelde die van mij. We begonnen allebei openlijk te huilen toen ik besefte hoe belangrijk een gedeelde ervaring als deze voor haar was.

Na een paar minuten stonden we op. Ze omhelsde me een tijdje. Ze bedankte me er voor om mezelf met haar te delen.

Ik denk niet dat we er de woorden voor hebben om uit te leggen hoe emotioneel intens en mooi een ervaring als dit was.

Een ervaring van deze aard kan iemands ervaringen over zichzelf en het leven op aarde voor altijd permanent en prachtig veranderen.

Na afloop was er een duidelijk gevoel van een binding en een weten van elkaar op een diepgaand niveau.

Ze vertelde me dat sommigen van haar volk niet zouden goedkeuren wat zij had gedaan met een “gemengde persoon ‘van de oppervlakte.

Toch was ze zeker dat het grootste deel van haar mensen heel blij zou zijn met het delen van de ervaring die ik had gegeven.

Dit was een belangrijke stap op weg naar de heling van de kloof die zich vele millennia lang tussen onze beschavingen heeft voorgedaan.

Ze zei dat ze ook hoopte dat ik zou kunnen begrijpen waarom zij de dingen hebben gedaan die ze hebben gedaan om de samenleving op de oppervlakte te beheersen (manipuleren).

Wij zijn lang niet zo onschuldig en vredig als de meesten van ons willen doen geloven.

De geheimzinnige, occulte groepen met wie zij op de oppervlakte een keer hadden geprobeerd te onderhandelen over verdragen, hadden zich tegen hen gekeerd – barbaars en met een algehele wreedheid.

Deze groepen hadden nu geen probleem met het volledig uitroeien van elke laatste man, vrouw en kind – zonder zorg voor hun eigen veiligheid, welzijn of boedel (huis en haard).

Net zoals onze eigen beschavingen vaak gedwongen zijn om compromissen te sluiten, hebben ook zij moeilijke keuzes moeten maken voor wat zij hebben beschouwd als het grotere goed – het beschermen van hun bevolking.

Ik ben me ervan bewust dat sommige mensen op het internet denken dat alles een psy-op is (psychologische oorlogsvoering). Alles is een misleiding. Alles is een truc. Vertrouw niemand, geloof niets, en wat je wordt verteld, het tegendeel is waar.

Hun vingers zullen onmiddellijk beginnen weg te klikken met meningen dat ik dit allemaal heb bedacht, of dit is nog een ander Trojaans paard bedoeld om ons allemaal te vernietigen.

Ik kan eerlijk zeggen dat na zo’n ervaring met deze diepgang te hebben gehad, ik niet geloof dat er een manier is waarbij ze een negatieve agenda van mij kon hebben afgeschermd.

Deze ervaring is verwant aan het openen van de sluizen in een arena van volledige transparantie en totale eerlijkheid.

Alles is bekend. In die gedeelde, heilige ruimte is het volstrekt onmogelijk om jezelf te presenteren als iets anders dan wie en wat je werkelijk bent.

Deze mensen zijn bang voor ons. We erfden zeer agressieve genetica, die zij zelf niet bezitten, van de groepen vluchtelingen, groepen die naar onze planeet werden verplaatst als ook van genetische manipulatie van groepen zoals de verschillende “Grote Experiment ET’s” en de Draco.

De meest negatieve groepen op de oppervlakte van de aarde gecoöpteerde (overnemen) hun heilige symbolen en gebruikte ze te midden van verfoeilijke praktijken – waaronder marteling, menselijke slachtoffer en genocidale oorlog. Zij zelf hebben ons bedrogen alsof zij goden en welwillende buitenaardse wezens uit een aantal federaties, commands en sterrenstelsels zijn.

Op deze manier hoopten de geheime aarde regering syndicaten de bron (oorsprong van de symbolen) te vergiftigen – waardoor het volstrekt onmogelijk was om een verzoening van onze grotere menselijke familie te laten plaatsvinden.

Het is mogelijk dat de genetische en spirituele veranderingen die wij door zullen maken als deze energetische verschuiving plaats vindt, veel intenser, sneller en positiever zijn dan zij ze kunnen realiseren.

Als niets anders, de toekomst belooft inderdaad zeer interessant te worden. Het is meer duidelijker dan ooit dat als ieder van ons een positieve toekomst wil, ieder verantwoordelijk is voor het manifesteren er van en geen ET-redder of menselijke goeroes of groepen.

Nadat we weer rustig waren geworden, liet ze de barrière naar de ruimte wegvallen. We liepen naar buiten om de andere vrouw en een erg nieuwsgierige Gonzales te ontmoeten.

Corey Goode

Ze zei dat als we meer tijd hadden, ze ons graag ons rond zou leiden. Gonzales aanvaardde zonder aarzeling.

Ik ontdekte later dat hij een rondleiding had willen hebben van de laatste steden waar hij in de eerdere bijeenkomsten was geweest.

Ze nam ons mee naar een kleinere koepelvormige ruimte, niet ver van waar we waren.

We liepen naar het midden van de ruimte, en ze begon te wrijven en tik op haar tegenhanger.

Plotseling was er een lichtflits. Opnieuw stonden we in een zeer grote koepelvormige ruimte die was gemaakt van een iets donkerder tint van dezelfde steensoort.

We liepen naar buiten door weer een andere deur die hetzelfde symbool op de boog had.

We bevonden ons in een enorme grot die werd ondersteund door wat leek op natuurlijke pijlers. Ze waren allebei langer en rondom omvangrijker dan om het even welke wolkenkrabber die ik ooit heb gezien.

Er waren mensen van alle leeftijden die rondliepen in strakke eendelige pakken. De pakken waren ofwel donkerblauw, donkerrood, geel of groen.

Ze zei dat ze ons eerst mee naar de tuinen zou willen nemen, en vroeg ons om haar te volgen.

Er waren erg glanzend ruimtevaartuigen die in de grot rond vlogen. Ze leken heel erg op iets uit een 1950 film.

Er waren schotels, nagenoeg eivormige ovalen en grotere sigaarvormig schepen die aan elk uiteinde afgerond waren.

Gonzales wees er naar een toen die op hoge snelheid dwars door de grotmuur vloog.

Er waren hoge gebouwen die eruit zagen alsof ze waren gegoten en uit laser gesneden van dit soort granieten rots.

Er waren ook ovale en ronde gebouwen die werden overkoepeld en die van elke vierkante inch van de vorm licht uitgezonden.

We waren in staat om alleen een zeer klein gebied te zien van deze grotstad toen we al snel bij een andere deur in de muur kwamen.

We liepen naar binnen en daar was een andere gang. Toen we binnenkwamen, kon ik onmiddellijk pollen en planten ruiken.

We stonden in weer een andere grote, koepelvormige grotruimte. Daar stonden we, neer kijkend op een enorme hoeveelheid gesegmenteerde gewassen en boomgaarden van allerlei soorten.

Het plantenleven groeide erg dik en weelderige in een hydrocultuur systeem waarvan ik de grootte niet kon schatten.

Ze legde uit dat het rijke mineraalwater binnenkwam uit een gerecycled composteer materiaal. Het werd vervolgens opnieuw gezuiverd als het door de rotsen ging om de wortels van de planten te voeden om weer terug naar de bron te keren. Hun beschaving eet geen vlees van welke aard dan ook en onderhouden zich volledig van de flora en diverse soorten schimmels, waaronder paddenstoelen.

Het volledig spectrum licht (full-spectrum) werd op dezelfde manier geproduceerd die ze eerder had uitgelegd.

Zij gebruikten ook een bepaald type steenslag, vermengd met een soort van gemalen kristal als een middel (medium) voor de planten om in te wortelen.

Dit was om de gezondste gewassen met hoge trilling te produceren die mogelijk is, terwijl de productie ook de hoogste opbrengst heeft.

Toen zei ze dat ze ons mee wilde nemen naar het park. We gingen de weg op die we gekomen waren, behalve dat wij achtergang ingingen die ons naar een andere kleine koepelvormige ruimte bracht.

Na nog een heldere lichtflits, waren we nu in eenzelfde ruimte.

Toen we uit de gewelfde deur uitliepen een andere gang in, waarschuwde ze ons niet te schrikken van wat fauna die we zouden kunnen zien.

Ze zei dat veel van de levensvormen die vrij op Aarde rondliepen toen zij op de oppervlakte leefden bewaard zijn gebleven, en nu vrij rondlopen in het park.

Ze drong er op aan dat ze in hun huidige staat van ontwikkeling niet gevaarlijk zijn.

We kwamen toen uit in de grootste overkoepelde ruimte die we hadden gezien. Er waren zeer hoge bomen, mooie bloemrijke struiken en vreemd uitziende kleurrijke vogels met een zeer lange staartveren overal rondvliegen.

Er waren geluiden van vele soorten dieren op de achtergrond die we niet konden zien.

Er was een trap die langs de muur omhoog ging, ongeveer halverwege de koepel.

We klommen hoog genoeg om over de hoogste bomen te kijken die ik ooit heb gezien.

We waren verbaasd om een heldere lichtblauwe hemel te zien… en wolken.

Ergens in de verte, wees een gigantische obelisk naar een soort van plasma-bal lichtbron, hoog boven de wolken opgehangen.

Er leek een kunstmatige weer en ecosysteem opstelling in die ruimte te zijn, dat zeer ver ontwikkeld was.

Vanuit onze positie op de trap konden we een soort hert zien die heen en weer sprongen.

Ik was op zoek naar een aantal van deze exotische dieren met wie wij niet vertrouwd zijn, maar er was niet iets te zien dat buitengewoon was.

We klommen de trap weer af, en liepen rond op een korte afstand van de boomgrens.

We hadden het over hoeveel we hoopten om op een dag een toekomst op de oppervlakte te hebben, waar we leven in balans met de natuur en er niet langer een of andere manipulatie of besturingssysteem over de bevolking was.

De vrouw die naast Gonzales liep verklaarde opnieuw dat ze niet dacht dat we het in ons hebben om dat te doen.

Ze had het gevoel dat we veel te genetisch en sociaal waren gemanipuleerd. Het zou ons nog vele generaties kosten om onze problemen te overwinnen.

Gonzales keek haar aan en herinnerde haar er aan dat hun samenleving in het verleden had gedaan alsof zij goden zijn.

Momenteel bedriegen zij nog steeds duizenden mensen door ze ervan te overtuigen dat zij welwillende buitenaardse mensen uit andere sterrenstelsels zijn, zelfs al zij hen positieve spirituele informatie geven. Ik kon het niet helpen om aan de mensen te denken die mij ervan beschuldigden iets dergelijks te doen.

Gonzales zei dat dit net zo veel schade veroorzaakt als deze verschillende ET’s hebben gedaan in hun eigen grote experiment.

Ze wist zijn opmerking niet te waarderen.

Ze zei: “Er is geen vergelijking tussen wat wij hebben gedaan om onze mensen te beschermen, en om te proberen om uw mensen te verlichten, en wat de andere groepen die u genoemd hebben gedaan.”

“Uw bevolking mist nog steeds het spirituele en intellectuele begrip om onze situatie te waarderen, laat staan hun eigen.”

Zij en Gonzales bleven met hun gesprek bezig. We liepen naar een open plek om een beter zicht op de begane grond te hebben.

Ik liep met de persoon met wie ik nu een sterkere band vormde, en we begonnen ons eigen gesprek.

Ik vroeg haar over de taal die zij spraken, en of zij waren gerelateerd aan de oude Soemerische cultuur.

Ze vertelde me dat haar cultuur inderdaad zeer actief was geweest met het bijstaan van die cultuur.

Ze hielpen hen hun landbouw te ontwikkelen en de wederopbouw van aspecten van hun beschaving nadat er een van de “kleine rampen” had plaatsgevonden.

Ze deelde mee dat de aarde door grote cycli van rampen was geweest die de kanteling van de aarde had veranderd, de positie van de omwenteling om de Zon, en de korst aan de oppervlakte had verplaatst.

Bovendien, zei ze dat er een groter aantal kleinere gebeurtenissen hadden plaatsgevonden, inclusief een flink aantal botsingen met asteroïden en super vulkaanuitbarstingen.

Tijdens deze kleine rampen, had haar beschaving, evenals niet-menselijke ondergrondse beschavingen, de mensen van het “gemengd ras” op de oppervlakte geholpen.

Soms hebben ze zelfs een aantal van hun schuilplaatsen in ondergrondse veilige zones aangeboden, die dichter bij het oppervlak waren.

Daarbij zouden ze vaak kiezen welke van de gemengde rassen ze zouden redden, en welke ongewenste genetische lijnen zij op de oppervlakte van de Aarde zouden laten omkomen.

Als bepaalde groepen vooraf al geneigd waren tot verkrachting, sadisme, geweld en wreedheid, terwijl andere gebieden veel meer welwillende maatschappijen hadden ontwikkeld, waren ze geneigd om degenen die spiritueel het meest betrouwbaar waren te beschermen.

Als ze dit niet deden, zouden zij zich mogelijk bloot kunnen stellen aan grote risico’s waarop zij niet voorbereid waren.

Dit was natuurlijk nogal een omstreden onderwerp, maar weer had ik strikte instructies van Gonzales om niet veroordelend tegenover deze mensen te zijn, ongeacht wat ik zag of hoorde. Er was heel veel waar ik het niet mee eens was en dat al eerder met haar samen had gedeeld met de kristallen grot ervaring.

Zij communiceerde dat de “ET genetische kwekers” volgens verschillende methodes dezelfde soorten handelingen volgden.

Dit was een manier waarop al deze groepen in een soort van lange termijn strategische conflict met elkaar wedijverden op de oppervlakte.

Ik vertelde haar dat er veel mythen waren die enigszins overeen leken te komen met wat ze zei.

Oude Soemerische tabletten vertelde het verhaal van de Anunnaki, die de mensheid als een slavenras had geschapen.

Ik vertelde haar over hoeveel van de oppervlakte bevolking nu geloven dat er oude aliens waren die bij onze ontwikkeling betrokken zijn geweest vanaf het begin van onze schepping.

Ik legde uit hoe ik een ontmoeting had met de Super Federatie, die tweeëntwintig concurrerende genetische programma’s hadden om de menselijke ontwikkeling op een genetisch, sociaal en spiritueel niveau te manipuleren.

Ze glimlachte en vertelde dat ons volgende bezoek misschien hun bibliotheek zou moeten zijn.

Gonzales en zijn begeleidster waren diep in gesprek. Toen we ons omkeerden om naar hen toe te lopen, konden we olifantachtige geluiden in de verte horen.

Toen hoorden we het geluid van een grote kat die erg dichtbij leek en zo krachtig was dat ik de geluidsgolven in mijn borst voelde.

Gonzales en zijn begeleidster keken in de richting van het geluid. Ze keken weer naar ons toen wij teruggingen in de richting van de ingang van de tuin.

Zij draaide zich en liepen in dezelfde richting die wij uitgingen.

Zodra we allemaal bij de ingang waren, gaf de priesteres die mijn begeleidster was aan dat ze me mee ging nemen naar de laatste locatie van de rondleiding.

Ze leek te weten dat Gonzales gepland had om te vertrekken, en vroeg of hij nog iets nodig had voordat hij vertrok.

Gonzales gaf aan dat hij het zou waarderen als ze hem met een van hun schepen een rit terug naar de operatiebasis zouden brengen.

Hij gaf aan dat hij graag eventjes met mij wilde praten voordat hij vertrok.

Beide vrouwen gingen de deur door, Gonzales en mij alleen achterlatend bij de ingang van de tuin.

Hij vroeg me of het voor mij akkoord was dat hij mij alleen liet, en of ik wist waar ik vervolgens naar toe zou gaan.

Ik vertelde hem dat ik dacht dat het wel goed was, en dat ze me zou meenemen naar hun bibliotheek.

Hij was zichtbaar teleurgesteld. Hij zei dat dit zou niet goed in zijn rapportage aan de SSP Alliance Raad zou staan. Hij wilde dat we de bibliotheek samen hadden kunnen bezoeken, in plaats van op deze andere locaties te zijn geweest.

Hij zei me om zo veel als ik kon te herinneren, en hem binnen achtenveertig uur te rapporteren – alsl de informatie vers in mijn geheugen was.

Hij zei dat hij moest gaan, en te genieten van de reinigingsceremonie als ik wegging. Hij had een enorme grijns op zijn gezicht.

Toen zei hij, luid genoeg voor iedereen om te kunnen horen, “Laten we gaan!”

We draaiden ons om en liepen door de deur waar onze begeleidsters geduldig wachtten.

We liepen op dezelfde manier terug als we gekomen waren, en gingen de kleine koepelvormige ruimte binnen, en in het midden bij elkaar staan.

Na de lichtflits, stond ik daar met alleen mijn nieuwe vriend.

We waren in een gepolijste witte stenen ruimte, met een gouden staaf die uit het plafond naar beneden kwam.

De staaf had een gouden hand die iets vasthield wat op een kristallen bol leek.

[David Wilcock vertelde me dat een zeer vergelijkbare structuur verondersteld werd gevonden te
zijn door onderzeese ontdekkingsreizigers, rond het eiland Bimini voor de kust
van Florida, zoals geopenbaard door Charles Berlitz. Ik was niet van deze verbinding op de hoogte voordat hij het mij had aangewezen.]

Corey Goode en David Wilcock

Ik keek naar het vreemde ornament boven ons hoofd toen mijn begeleidster haar arm in de mijne stak. Ze leidde me door de eerste rechthoekige deur ik tijdens dit bezoek had gezien.

We liepen naar een zeer helder witte stenen ruimte die gevuld was met stoelen.

Er zaten mensen in de stoelen, achterover geleund en ontspannend, met hangers in hun handen en kijkend naar holografische beelden.

Ze vertelde dat ze me iets wilde laten zien dat ik interessant en enigszins vertrouwd zou vinden.

We gingen via een andere deur en met de trap een etage omlaag.

We gingen een ruimte binnen die eruit zag als de eerste, behalve dat het boekenkasten had net zoals je in een universiteitsbibliotheek zou kunnen zien.

We begonnen door verschillende gangen te lopen, en ik zag tabletten die uiteraard zeer oud waren.

Zij waren beide uit verscheidene soorten klei alsook anderen die gesneden waren uit verschillende steensoorten, waarvan sommige er niet natuurlijk uitzagen.

Er waren ook boeken die gebonden waren in iets wat op leer leek en materialen die ik niet kon thuisbrengen.

Vervolgens bereikten we een gebied waar boeken waren uit de 18e tot 21e eeuw. Ze zagen eruit alsof ze zo besteld konden worden bij Amazon.com en een week eerder op de planken waren gelegd.

Ze stond daar, en ik kon zien dat ze heel nieuwsgierig er naar was om te zien wat mijn reactie zou zijn als ik deze nieuwste toevoegingen aan hun bibliotheek zag.

Ik vroeg haar of ze elk boek van de oppervlakte van de Aarde had. Ze vertelde me dat ze dat hebben, maar niet in fysieke vorm.

Zij hadden de fysieke boeken van enkele onderwerpen waar zij het meest geïnteresseerd waren om het van de oppervlakte te volgen.

Ik heb gemerkt dat er onder deze titels er boeken in verschillende talen waren die het onderwerp oude aliens behandelden.

In deel II, zullen we de gesprekken beschrijven die we hadden over de Akkadische teksten en onze verschillende vertalingen hier van.

Volgens hen hebben we de mythologie van het huidige tijdperk rond veel verkeerde vertalingen opgebouwd.

Dat gezegd zijnde, zijn deze onderaardse groepen weliswaar gedurende vele duizenden jaren onoprecht met ons verleden en de huidige beschavingen geweest.

Dat moeten we niet vergeten bij het verwerken van de informatie waarvan zij ons voorzien.

Een groot deel ervan verbindt heel wat puntjes van informatie, die ik had opgedaan door de smartglas pads van de SSP, terwijl een hoeveelheid ervan informatie is die voor mij vrij nieuw is.

Veel van deze informatie zal zeer omstreden zijn. Het zal bij veel mensen sterk uitgesproken overtuigingen schenden alsmede de informatie die zich heeft ontwikkeld tot UFO religies.

Dit was voor mij geen gemakkelijk artikel om te schrijven. Ik was geneigd om een heleboel informatie weg te laten, want ik wil niet meer versnippering in de “waarheids beweging” zien.

Na een gesprek met een aantal mensen die ik vertrouw, heb ik besloten om de informatie te leveren zoals het werd ervaren.

Ik wil iedereen hun eigen onderscheidingsvermogen laten, alsook de beslissing of ze zich vast willen houden aan bepaalde theologieën of een open geest willen hebben.

Toen ik met het schrijven van dit artikel worstelde, nam ik de tijd om een volgende update te schrijven over het doorlaatbaar te houden van onze werkelijkheid bubbels.

Gonzales heeft me gevraagd om de locaties, de groepsnamen, titels en individuele namen uit dit rapport weg te laten.

Ik heb dit gedaan om niet tot diplomatieke problemen met deze nieuwe raad te krijgen, of de winst die we met hen hebben gemaakt in ons recente bezoek uit te wissen.

In deel II, zullen wij ook het einde van mijn bezoek aan deze ondergrondse groep beschrijven, evenals een bijeenkomst die ik met de SSP Alliance Raad had, nog geen vierentwintig uur later.

Er was niet alleen een rapportage van de vergadering van de dag ervoor, maar ook het delen van de recente informatie over de ontwikkelingen bij de aardse alliantie groepen, evenals een aantal andere bijeenkomsten die gehouden werden in de tijd dat ik ruzie met de SSP Alliantie Raad had.

Tot slot wil ik erop wijzen dat, ongeacht of u ervoor kiest om te geloven dat deze ervaringen die ik heb gehad echt zijn of niet, ik mijn best doe om deze informatie zo eerlijk en verantwoord als ik maar kan te delen.

Er is een grotere werkelijkheid waar al deze gebeurtenissen ons naar wijzen.

Als ik een aantal data punten van recente artikelen gepubliceerd door David Wilcock in mijn afsluitende verklaringen zou mogen lenen, een diepgaande energetische verandering gebeurt er zeker in ons zonnestelsel. Dit is niet een kwestie van gissen of van mogelijkheid, maar een documenteerbaar wetenschappelijk feit.

We weten uit tal van NASA studies dat de zon en de planeten dramatische energetische veranderingen ondergaan – steeds heter, helderder en meer magnetisch.

Deze zijn allemaal typisch afgeschreven als een lokale verandering van elke individuele planeet, gerelateerd aan de hellingshoek van de zon – of andere dergelijke ogenschijnlijk individuele en alledaagse factoren.

Ook wetenschappers zoals Dr. John Hawks, een antropoloog van de Universiteit van Wisconsin, is gebleken dat ons DNA inderdaad een zeer snelle evolutionaire verandering ondergaat.

Specifiek, heeft Dr. Hawks onthuld dat de hele menselijke genoom nu zeven procent anders is dan het vijfduizend jaar geleden was.

Dit scheelt enorm met de drempel die volgens elke momenteel aanvaarde evolutionaire theorie beschikbaar is.

Dus als mensen zeggen dat er “geen bewijs” is voor alles waarover ik spreek, zijn zij zeer selectief ten aanzien van de grote hoeveelheid gegevens die al is samengesteld en verspreid.

Sommigen van jullie hebben Cosmic Disclosure gekeken, mijn show met David Wilcock, en gezegd dat jullie het gevoel hebben alsof er “zich iets groots aan het opbouwen is”, maar niet precies weten wat het is.

David is bezig met de voorbereiding van een artikel dat binnenkort zal uitkomen nadat ik deze publiceer, welke zal proberen om een aantal van deze draden met elkaar te verbinden.

Alles wijst erop dat we door een diepgaande evolutionaire verandering gaan als samenleving en als ras. Dit zal ons een veel bredere kijk op de ‘werkelijkheid’ geven dan wat we nu meemaken.

Als de muren van geheimhouding instorten en vele duistere en verborgen waarheden aan het licht komen, dan zal ook een grote schat aan nieuwe informatie onthullen dat we niet alleen zijn – en ons de middelen geven om de sterren te bereiken.

Ik dank u voor uw steun en grootmoedigheid in het helpen ons te assisteren bij de richting van onze algemeen gedeelde doelstelling van een vreedzame, welvarende en liefdevolle samenleving die niet wordt verstoord door de verschillen die ons nog steeds uit elkaar scheuren.

Ik heb nooit geprobeerd om iemand te dwingen om te lezen of dit materiaal te bekijken. Ik presenteer alleen wat ik direct en persoonlijk heb meegemaakt, en ik laat het dan aan uzelf over om uw eigen besluit hierover te nemen.

Hoewel deze volgende reeks materialen omstreden zal zijn, mijn rol is om het doorgeven aan u zoals ik het zie – proberend geen oordelen door te geven of bewerken, omdat ook ik persoonlijk reserves kan hebben.

Met dat te hebben gezegd, kijk gauw terug voor deel twee – en ik dank u voor wat u van uw kant doet om ons te helpen ontwikkelen van een betere en mooiere toekomst!

Op persoonlijk vlak ben ik enorm opgelucht om in de kern van mijn wezen te weten, dat er welwillende krachten zijn die hier zijn om ervoor te zorgen dat we in staat zullen zijn om onze soevereiniteit en vrijheid terug te winnen."

Eerder schreven onze vrienden van WantToKnow.nl al een artikel over de buitenaardse avonturen van Corey Goode.

Bron: SphereBeingAlliance.com



Share |